tag:blogger.com,1999:blog-12375812650846936272024-02-18T18:45:16.566-08:00ලොකු sonඅපේ ජීවිතවල බොහෝ දේ කැමැත්තෙන් හෝ අකැමැත්තෙන් සිදු වුණා. යලි යළි ඒ දේ දේවල් කතා කිරීම අනවශ්යයි. ජීවිතය පිරෙන්නේ ආදරයෙන්. ඒ නිසා ආදරයෙන් අපි මේ කෙටි ජීවිතයට මුහුණ දෙමු. දවසක මේ සියල්ල අතහැරලා යන්නම යන්න සිදු වෙනවා. බැඳීම් යනු දුකක් මිස සතුටක් නෙමේ.ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.comBlogger92125tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-78739963531626703422023-11-24T07:02:00.000-08:002023-11-24T07:02:48.235-08:00හැකිද හිස පිරි මදින්න.<div><span style="font-family: arial;"> ඉඩක් ලද විට <br /></span><span style="font-family: arial;">නුඹත් මං ගැන<br /></span><span style="font-family: arial;">පුංචි කවියක් හරි<br /></span><span style="font-family: arial;">ලියන්න....</span></div><div><span style="font-family: arial;"><br /></span><span style="font-family: arial;">මාත් ආසයි<br /></span><span style="font-family: arial;">හැඩම කවියක <br /></span><span style="font-family: arial;">පද පෙලක් හෝ<br /></span><span style="font-family: arial;">වී හිඳින්න....</span></div><div><span style="font-family: arial;"><br /></span><span style="font-family: arial;">දවස කවදදා <br /></span><span style="font-family: arial;">යන්න වෙයි මට<br /></span><span style="font-family: arial;">දිනේ කවදද<br /></span>නොදන්න</div><div><br />වචන නොවුනට<br />හදවතේ බර <br />තිබ්බෙ නෑ මම<br />දැනෙන්න</div><div><br />මියෙන දවසක <br />එපා නුඹෙ නෙත<br />කඳුළළු බිඳුවක් <br />තියන්න....</div><div><br />දුවන් ඇවිදින් <br />ළඟින් ඉඳගෙන <br />හැකිද<br /> හිස <br />පිරිමදින්න......</div><div><br /></div><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnNQodvqly70My0XM34Jo56T3uNI_6W5BDb78trKlk5tA8xcb72pz1u7OWJEK5014XsJ2UMviMYQbBIvO6JDPjOW_p-3_zm8zi5WN3oHJJiEpgat6bcWxC9AeDLIAuAVLdk7Cgwe4cFGEim8khix7PPhrqe7Pa2blm66mZFIXEm4QPvXmiKcam2zU93iE/s852/2019.2.12.9h28m44s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="852" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnNQodvqly70My0XM34Jo56T3uNI_6W5BDb78trKlk5tA8xcb72pz1u7OWJEK5014XsJ2UMviMYQbBIvO6JDPjOW_p-3_zm8zi5WN3oHJJiEpgat6bcWxC9AeDLIAuAVLdk7Cgwe4cFGEim8khix7PPhrqe7Pa2blm66mZFIXEm4QPvXmiKcam2zU93iE/s320/2019.2.12.9h28m44s.jpg" width="320" /></a></div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-40177183606218649502022-08-04T04:11:00.002-07:002022-08-04T04:11:48.851-07:00ඒකෙ රගේ<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">කවුරු මොන බයිලා කිව්වත් </span></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">ඒ වේදනාව දන්න එකයි දන්නෙ </div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">ඒකෙ රගේ </div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">අඬන්න ඇති ගොඩක් </div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">හිතන්නත් ඇති ඒ වගේම </div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>හැමෝම ලොරි ටෝක්ස් දුන්නත්.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg55i4jAhslDqIcxFI1E0YODIWWEvcHZxyi5pqgnTE2_xk_wDa1nkhnz4yqtQqe8fplGSuPtegE-je42WzDTY9pE-SSXvanKCtZemDnTOAAkc4ohby3aB7DToHefhcolTiAl0mVjhkNexAes9yqfWncfDB6QWZ4fLnE9zjZ8HY4kXqf_ZevG_CjVW4Q/s1075/295822113_1986679701531536_1858606100831552953_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1075" data-original-width="1074" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg55i4jAhslDqIcxFI1E0YODIWWEvcHZxyi5pqgnTE2_xk_wDa1nkhnz4yqtQqe8fplGSuPtegE-je42WzDTY9pE-SSXvanKCtZemDnTOAAkc4ohby3aB7DToHefhcolTiAl0mVjhkNexAes9yqfWncfDB6QWZ4fLnE9zjZ8HY4kXqf_ZevG_CjVW4Q/s320/295822113_1986679701531536_1858606100831552953_n.jpg" width="320" /></a></div><br /></div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-47671906160081967442022-05-31T10:23:00.004-07:002022-05-31T10:23:48.485-07:00යලිත් නොඑනා බව කියන්නයි, මේ කවිය මම ලියන්නේ……<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIb7TT4JFbtPI6b_VQHf83m6MbODYfjQaB71EHkofUOMYHRz9c1HkQ-u0gEKXOKNVyLpfpq_lPxUSz6m8BEBH_eutTUjs4CVHmx9aYFfTUq1qKB9MIvdTNZFWbhFzLw0seyLF7K_LTd-jbwx-UOzkyev5h2ppeHdc2YiW0pqsIJE7ayoUDXRIEsY4B/s620/D59472C1-6913-4D48-BE5A-6299C8CC7DBC.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="414" data-original-width="620" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIb7TT4JFbtPI6b_VQHf83m6MbODYfjQaB71EHkofUOMYHRz9c1HkQ-u0gEKXOKNVyLpfpq_lPxUSz6m8BEBH_eutTUjs4CVHmx9aYFfTUq1qKB9MIvdTNZFWbhFzLw0seyLF7K_LTd-jbwx-UOzkyev5h2ppeHdc2YiW0pqsIJE7ayoUDXRIEsY4B/s320/D59472C1-6913-4D48-BE5A-6299C8CC7DBC.jpeg" width="320" /></a></div><p></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><br /></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 13.8px;"><span style="font-size: 12pt;">කියන්නට කිසිවෙක් නැති</span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;"></span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">අසන්නට කිසිවෙක් නැති </span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">අසන්නෙකුට කවුරුත් නැති..</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">ඉතිං මම යන්නෙමි...</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">ප්රශ්න පිළිතුරු නැතිව </span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">හැම දෙම හිර කරන්</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">හිත ඇතුලෙ තෙරෙපමින්.</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">ඉතිං මම යන්නෙමි...</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">නිමාවු ඒ වසන්තේ</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">යලිත් නොඑනා බව කියන්නයි,</span></p><p style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: 12pt;">මේ කවිය මම ලියන්නෙ</span></p><div><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></div><p>
</p>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-86711986789121940642021-06-14T07:48:00.002-07:002021-06-14T07:48:12.420-07:00ඉවසලා බැරිම තැනත් අන්තිම තත්පරේ පිරිමියෙක් අතඅරිනවා මොන තරම් වටින දෙයක් උණත් ජීවිතේ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM85ay9J8xphz5H7JZbttzUacO7lG_n05Ebl_1paERNxPtJW8WjjG8VBV4f4cS8oNnKybdQB0aYTGGhWl_P2Q805s2HR3AxAJD32bATMJ4YyycQmiX_B9DgLj69r_cMYoZQxy-BCLMEYA/s720/195742431_318273273299305_2197738574539861178_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM85ay9J8xphz5H7JZbttzUacO7lG_n05Ebl_1paERNxPtJW8WjjG8VBV4f4cS8oNnKybdQB0aYTGGhWl_P2Q805s2HR3AxAJD32bATMJ4YyycQmiX_B9DgLj69r_cMYoZQxy-BCLMEYA/w320-h240/195742431_318273273299305_2197738574539861178_n.jpg" width="320" /></a></div><br />ඉවසලා බැරිම තැනත් අන්තිම තත්පරේ<br />පිරිමියෙක් අතඅරිනවා මොන තරම් වටින දෙයක් උණත් ජීවිතේ <br /><br />මේ ලෝකයේ බොහෝ පිරිමින් සියදිවි නසා ගන්නේ එකයි. <br />කොල්ලෝ ඉන්නවා තමන්ගේ<br />කෙල්ලගේ වැරදි මුළු ලෝකෙන්ම හංගන<br />මොන අඩු පාඩු තිබුණත් පපුවේ<br />තියාගෙන පරිස්සම් කරන කෙල්ලෝ හිතන්නෙ <div>එයාල පට්ටම හරි එකවත් තේරුම් යන්න </div><div>ඉඩ නොතියන තැන ගොඩක් තියනවා. <br /><br />අත අරින්නම ඕන තැන්වලත්..<br />ගිළිහෙන්න නොදී අල්ලගන්න<br />දන්නවද...?<br />සමහර කොල්ලෝ ඉන්නවා<br />කව්රු අකමැති වුණත්..කෙල්ල වෙනුවෙන් හැමතැනකම පෙනී ඉන්න... ඒ කෙල්ලට තනි වෙන තැන් වල ඒ කොල්ල නැත්තන් ඒ කෙල්ල මැරිලා නැත්තන් අසරණ වෙලා පාරට වැටිලා. එහෙම වැටුන අය කොච්චර ඉන්නවද? <br /><br />තමන් එකම ඇදුම ඇදලා හරි<br />කෙල්ලට ලස්සනම ඇදුම අරන් දෙන<br />හිත රිදුණු හැම වෙලාවකම..<br />කෙල්ලගේ කටහඩ අහලා ආත්මෙම නිවාගන්න හදන<br />මොන තරම් දුරක හිටියත් බලන්න හිතුණම දුවගෙන ඇවිත් යන.<br />ඒ කතා කරන වෙලාවට නැත්තන් chat කරන වෙලාවට ඒ කෙල්ල කොල්ලව තේරුම් නොගෙන බොරුවට රණ්ඩු කරනවානං ඒ බලන්න එන වෙලාවට අඩු පාඩුම කියනවනං ඒ කොල්ල තරං අසරණ වෙන කෙනෙක් වෙන නැතුව ඇති.<br /><br />සමහර කොල්ලෝ ඉන්නවා<br />කෙල්ල වෙනුවෙන් හැමදෙයක්ම අත අරින...<br />වෙනදා බීපු සිගරැට් එකින් එක අඩු කරලා<br />නිතරෝම යන රස්තියාදු ගමන් හෙමි හෙමින් නවත්තළා<br />කොහෙන් හරි ජොබ් කට්ටක්<br />හොයාගෙන..දවසම නැහිලා<br />ඇත්තමයි සමහර කොල්ලෝ ඉන්නවා<br />කෙල්ලගේ පවුලේ අයත් පෝෂණය කරන ❤<br />ප්රේමයට ජීවිතේම ලියලා<br />හීන එකින් එකට කොහොමින්<br />කොහොම හරි පාට පුරවලා<br />ජීවිතේ පිටුව පිටුව පිළිවෙලට අඩුක් කරලා ගොඩ යන්න <br />පට්ට ම කට්ටක් කන එත් කෙල්ලට ඕනේ එක රැයෙන් <br />අහසේ තරු අල්ලන්න නං......<br /><br />සමහර කොල්ලෝ ඉන්නවා<br />මං,හැදුනේ ඒකී හින්දා බං කියලා ආඩම්බරෙන් කියන<br />තමන්ගේ අම්මා අප්පච්චී ට<br />කෙල්ලව පෙන්නන්න<br />පාරකදි උණත්,අතින් අල්ලන්<br />තුරුල් වෙන්න<br />ජීවිතේ උඩින්ම කෙල්ලවත් තියාගන්න<br />හැම කොල්ලෙක්ම ආස ඇති<br />කෙල්ලව දෙවැනි අම්මා කරගන්න<br />ඒ තරම් කැපකිරීම් කරපු පිරිමි පපුවට<br />බලාපොරොත්තු පොදි ගහගත්තු<br />රළු අත් දෙකකට<br />වංචාවක් කරලා එහෙමත් නැත්තන් අත අරින්න හේතු හොයනවනන්..<br />කදුළු පුරවද්දී<br />ඇස් දෙකට<br />උන්,සාධාරණයි කෙල්ලෝ<br />විශ්වාස නොකරන එකට...<br />අයියේ අම්මත් ගෑණියෙක් නේද<br />ඇහුවට වැඩක්ද<br />මොන අම්මද බොරුවට ආදරේ කරන්නේ තමන්ගේ පුතාට</div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-7302821095544292042021-05-14T10:04:00.000-07:002021-05-14T10:04:02.398-07:00බැඳීම්පට්ට කළුවර වෙලාවට<br />ලංවිමෙන් විදුලිය විසඳි කරපු වෙලාවක<br />හැංගිලා තිබ්බ ඉටිපන්දම හොයලා පත්තු කරලා අඳුර නිවපු<br />ඒ ගිනි කූරම අරන්<br />පහන් දල්වපු<br />මිනිස්සුත් හිටියා...<br />උනුත් තෙල් හොයං තමයි<br />පහන පත්තු කරේ<br />එයාලට ඕනි වුණේ<br />හැමදාම නැති වුණත්<br />පුළුවන් ලොකු කාලයක්<br />අපේ ළඟ ඉන්න...<br />ඒ බැඳීම් අදටත්<div>ගොඩාක් ආදරණීය යි...<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqptQD5mbv7aaM8unBL6S5C7VxCHo_OnJQH1sSDS1Z_AhP_5x2-otfaU11uZwutVwZqBlORJmZc397ujD0i9MYGEqSsLSQ5tMMcgqs5mbhAdWtTTaEw2_jbbup3LS-LVZnOkDJ0-x3NGo/s1280/WhatsApp+Image+2021-03-23+at+12.19.36+PM.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="853" data-original-width="1280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqptQD5mbv7aaM8unBL6S5C7VxCHo_OnJQH1sSDS1Z_AhP_5x2-otfaU11uZwutVwZqBlORJmZc397ujD0i9MYGEqSsLSQ5tMMcgqs5mbhAdWtTTaEw2_jbbup3LS-LVZnOkDJ0-x3NGo/s320/WhatsApp+Image+2021-03-23+at+12.19.36+PM.jpeg" width="320" /></a></div></div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-50549452438737611162021-05-14T09:40:00.003-07:002021-05-14T09:40:46.176-07:00මතකයි මා නැලවුවා <p><span></span></p><div>සෙනෙහසේ අසීමාන්තික</div><div>ආත්මය </div><div>දිව්යමය රහස </div><div>අම්මා....</div><div>ඔබ තරම් ආදරය දැක්වූයේ ද<br /></div><div>කවුරුන් හෝ මා හට</div><div>නොදනිමි</div><div>එසේ කළ බව නම් </div><div>කිසිවෙකු</div><div>මේ භවයේ....</div><div>දිව මතුරක් වන්</div><div>නැළවිළි ගීයෙන්</div><div>මතකයි මා නැලවුවා </div><div><br /></div><div>පුතේ නුබේ ලොකු අම්මා </div><div>අතට වළල්ලක් දැම්මා </div><div>ආදර බෝ වැඩිහන්ද </div><div>රන් මැණිකයි නම දැම්මා... <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvtnJQwm-lWqQUZSFFiH9-5Y1fqL8EH8OLGy7ceb-qLjAjc_pnWYx_R7nEZz9emIuqG94UtrBzfTJuk04ffu4RWu2CEbpRjZiTmhp8kpDZBgkOGdRoA3jJM5lswucuk_t_rh2yFJk5Fhs/s960/3ba7ce57f083e1cbccb3ed5c60ca1966.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvtnJQwm-lWqQUZSFFiH9-5Y1fqL8EH8OLGy7ceb-qLjAjc_pnWYx_R7nEZz9emIuqG94UtrBzfTJuk04ffu4RWu2CEbpRjZiTmhp8kpDZBgkOGdRoA3jJM5lswucuk_t_rh2yFJk5Fhs/s320/3ba7ce57f083e1cbccb3ed5c60ca1966.jpg" /></a></div></div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-32519159139700841752020-10-24T09:58:00.000-07:002020-10-24T09:58:04.291-07:00 අපේ ජීවිතේට සමහර පුද්ගලයන් ඉතා විශේෂයි..<p> අපේ ජීවිතේට සමහර පුද්ගලයන් ඉතා විශේෂයි..මගේ ජීවිතේ එවැනි පුද්ගලයන් අතරින් ඉහලින්ම සිටින කෙනෙක් තමයි මගේ ලොකු අම්මා මං දන්නා කාලේ ඉදන් අපේ ඔයා ගැන තිබ්බ හැගීම මට මෙහෙමයි කියලා විස්තර කරන්න බෑ ඔයාට මොකද වුනේ කියලා ඇත්තටම අද අපේ අම්මට නෙලුම් අක්කා කතා කරපු වෙලේ මන් තනියම කල්පනා කරා හිතට එකගව පිලි ගන්න බැරි වුනත් එක තමයි අපිට තිබ්බ එකම පොදු ධර්මතාවය කියලා හිත හදා ගන්නවා ඇරෙන්න කලයුතු කිසිවක් නෑ ඔයා නැති වෙලා අදට මාස දෙකක් වෙන්න එනවා කියලා දැනුනේ නැති එකම පුදුමයි මට තාමත් ඔයා ඉන්නවා ඉන්නවා වගේ </p><p><br /></p><p>අපි පුංචි කාලේ ගොකරැල්ලේ ගිහාම ඔයා අපි එනකන් මග බලන් ඉන්න හැටි මතක් වෙනකොට ඇස් දෙක තෙත් වෙනවා ඔයාට මම හැමදාම බනිනවා ලෙඩ වලට බෙහෙත් ගන්නේ නෑ පණ්ඩිතය වෙන්න එපා කියලා. ඔයා හිනා වෙනවා මගේ බඩ ඇත ගාලා ඔයා "බන්ඩිය අඩු වෙන්න පොඩ්ඩක් දුවන්න උදේට රන්ජි එක්කලා සුදා මේ මලිත් ගේ ඇග හොදටම වැඩි මොනවා හරි කරන්න කියන්න " ඔයා අපිට උපදෙස් දීලා තියෙන්නේ ඔයාගේ ඇගෙ ලෙඩ ගොඩක් තියාගෙන කියලා දැන ගද්දි අනේ අපි පරක්කු වැඩි මන් කොච්චර කිව්වද ඔයා වැටුන වෙලාවේ අපේ ගෙදර එන්න අපි හොද දොස්තර කෙනෙක්ට පෙන්නමු කියලා. ඔයාගේ වෙලාවද මන්ද ඔයාට එකට හිත දුන්නේ නැත්තේ. </p><p><br /></p><p>මොකක් හරි එකකට මන් ඔයාට කතා කරලා බොරු කියලා ඔයාව කොච්චර අවුස්සනවද ඔයා ඉතින් හිනා වෙලා මේ බොරු කියවන්නේ නැතුව ඉන්නවා කියලා ඇත්තද කියලා විස්වාස නැති හින්ද ආයේ අපේ අම්මගෙන් කතා කරලා ඇත්තද අහනවා එත් ඔයා අපිව අවිස්ස්වාස කරේ නෑ මං දන්නේ නෑ ඇයි දෛවය මේ තරම් අකාරුණික කියලා ආයේ අපි එනකන් මග දිගට කතා කර කර අහන්න කවුරුවත් නැ කතා කරලා අව්ස්සන්න කවුරුවත් නෑ </p><p><br /></p><p>අපි කියන කතා වලට හිනා වෙන්න කවුරුවත් නෑ අපි එක්ක ට්රිප් යන්න ඔයා නෑ නිවන්සුව නං මම පතන්නේ නෑ ඔයාට මොකද ආයේ ආයේ මේ සංසර ගමනේදී නිවන් දකිනා තුරා හම්බෙමු </p>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-71409352702919691742020-07-05T10:22:00.003-07:002020-10-10T06:54:28.306-07:00වේයන්ගොඩ තැපැල් කන්තෝරුව ඉස්සරහ හරියටම<div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZch5B8vSLAdRRjHCQ60NGhx_EHl8wVQk2a89pnyEJvmMtCZvCZBzfJCSn7_jKcsm_Cud6qkHHVuqSdHAhD4mzCA97oQNC62xuYp2WepQZOvVKyEy0D2aJ-YAVzwMXNckfvMwgwsT6s0k/s960/117292974_612938569654303_3849437738541317501_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZch5B8vSLAdRRjHCQ60NGhx_EHl8wVQk2a89pnyEJvmMtCZvCZBzfJCSn7_jKcsm_Cud6qkHHVuqSdHAhD4mzCA97oQNC62xuYp2WepQZOvVKyEy0D2aJ-YAVzwMXNckfvMwgwsT6s0k/s320/117292974_612938569654303_3849437738541317501_n.jpg" width="320" /></a></div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwOoYk4QBcUv8SHiKuKD6ormX90KIlQLRvF_KOk5H1YzrRasFyJ4rahMbbpDa5guo8e4I2RzbHyizvx2iDZc-7qi0Wpof-5uF1LRxLkWd9mq_F0gI5Llh7_5sOJXn113IhAGZ-wj3MUCo/s960/117292974_612938569654303_3849437738541317501_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwOoYk4QBcUv8SHiKuKD6ormX90KIlQLRvF_KOk5H1YzrRasFyJ4rahMbbpDa5guo8e4I2RzbHyizvx2iDZc-7qi0Wpof-5uF1LRxLkWd9mq_F0gI5Llh7_5sOJXn113IhAGZ-wj3MUCo/s960/117292974_612938569654303_3849437738541317501_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> </a></div><span style="font-size: x-large;">ජී</span>විතේ මම කාල තියන කට්ට මෙහෙමයි කියල කියන්න කාටවත් බෑ ඉපදිලා ටික කාලයක් යද්දී මට උන වැඩි වෙලා ෆිට් එක හැදිලා තියනවා එක ඉතින් ගොඩක් කල් යනකන් බෙහෙත් කරන්න වුනා. එතනින් ඉදන් හැමදාම මම පුදුම විදිහට ජීවිතේ වැටුනා මම පොඩි ඉගන ගන්න මාර දුර්වලයි. මට අකුරු මතක් වෙන්නෙ නෑ. ලොකු වෙද්දි ඒක හරි ගියත් හිටපු ගමන් එහෙම අමතක වෙනවා.මම 5 වසර විභාගේ ෆේල් වෙලා මහා විද්යාලෙට යද්දී දැන් වේයන්ගොඩ ජනාධිපති විද්යාලය. ගොඩක් දුක හිතුන තැනක් මට අපේ අම්මගේ තාත්තගේ බලාපොරොත්තු සැබෑ කරන්න එක්තරා විදිහකට බැරි උන එකට. මොකද අපේ තාත්තගේ ඉස්කොලේ තමයි වේයන්ගොඩ මධ්ය මහා විද්යාලයේ නැත්තං සෙන්ට්රල් එක තාත්තා ඒකට මාවයි නංගිවයි දාන්න සැහෙන මහන්සි වුණා නංගිත් 5 වසරේ විභාගය පාස් නෑ ඒත් දැන් තැනක ඉන්නවා. ඉතින් අපිට බැරි වුනාට අපේ අක්කලා අයියල මල්ලිලා ලොකු ලොකු ප්රධාන පෙලේ ඉස්කෝල වලට ගියේ ඒ අය ඒවට යනකොට මන් ජනාධිපතියේ කියන්න හැබැයි මම ඇඹරුන් නෑ. "අපේ පුතා මේකේ ආ මේ අහවලාගේ පුතා ඌ මේකේ කියද්දී දුක හිතුනෙත් නෑ" එහෙම ඒවා සැහෙන්ට වෙලා තියනවා. මොකද මං ගිය ඉස්කොලේට ගොඩක් අවේ ශිෂත්වේ ෆේල් වුන ලමයි. මට ඒක මදි පුංචිකමක් වුනේ නෑ. අපේ නැන්දලගේ මහප්පලගේ පුතාලා සෙන්ට්රල් රෝයල් ගියත් මට මගේ ඉස්කොලේ තමයි ඉස්කොලේ. අපේ තාත්තා රජයේ කාර්මික නිලදාරියෙක් TO කෙනෙක්. අම්මත් හොදට ගණන්වලට දක්ශයි මට නං මෙලෝ දෙයක් තේරුනේ නෑ. මං ගනන් වලට දක්ශ නෑ. මං පන්ති ගියේ ඒ කාලේ කීර්ති සර් ගාවට ඒකට යන්න වෙනම ගේමක් දෙන්න ඕනේ. තව කිර්ති සර් පොතේ ලියලා ගෙදරින් එක්ක එන්න කිව්වම ගෙදරින් එක්ක ඇවිත් ගනන් හදන්නේ නැතුව අපේ අම්මයි තාත්තායි වැනදේ නැති ටික විතරයි පන්තියෙන් අයින් කරන්න එපා කියලා.<br />
<br />
" මුව හදන්න බෑ මු වැඩ කරන්නේ නෑ" එහෙම හය හත් වතාවක් වුනා. ඉතින් ඒ වගේ බනිනකොට නං වැටුන වාර අනන්තයි. එත් ළගදි කිර්ති සර් ඇවිත් මගෙන් වැඩක් කරන් මට රු 20000ක් දීල යද්දී මට කිව්වා " පුතේ මට උබ ගැන ගොඩක් සතුටුයි කියලා "<br />
<br />
<br />
මන් මම ගැන පන්පොරි ගහනවමත් නෙමේ අද හිතට දැනුන දෙයක්. සාපෙලත් කෙලොගෙන මම දේපාරක් සාපෙල කරා දෙවෙනි පාර නැන්දගේ පුතත් එක්ක කරලා ඌ A විතරක් ගද්දී මං යන්තමට B3 C3 S3 දාලා ගොඩ ගියා ඉදල මන් ගම්පහ බණ්ඩාරනයකෙට යද්දී උසස් පෙළට. සමහර අයට ඉරිසියවටත් කතා කියවුණා එත් කව්රුවත් හිතුවේ නැති විදහට මගේ උපේ විභාගේ එක පාරින් පාස් උනාම අම්මා මාව ඉම්බා මතකයි තාමත්. ගොඩක් අය මගේ ෆේල් ප්රතිපලේ ගැන හිතුවට කොරසේ ලොකු අයියා විතරයි කිව්වේ මලිතා විභාගේ පාස් වෙනවා කියලා කැම්පස් යන්න තරං නැති උනත් මන් ජීවිතේ ගේමක් ගහන්න ඕනේ කියලා ඉගන ගත්තේ එදා එත් මම කුඩු ගහයි කියල බලන් හිටපු ගුරුවරු මම කෙල වෙයි මන් සාමාන්ය ජොබක් කරයි කියල හිතපු නෑදෑයන් හිතවතුන් හා ඒ අයගේ ළමයි අද කුඩු ගහනවා නැත්තන් ඔහේ කාගේ හරි යටතේ වැඩ සමහර අයට තාම අම්මගෙන් නැත්තන් තාත්තාගෙන් යැපෙන්නේ ඔය අතර කාලේ මම ආදර කල මට ආදරේ නොකල කෙල්ලො 6ක් නැත්තං 7කගෙන් ආදරේ ගැන ජීවිත අත්දැකීමක් එකතු කර ගන්නවා. ඒවා ගැන ගොඩක් දන්නේ මගේ යාලුවො තමයි. ආදරේ මහ පුදුම දෙයක් ඒ මගේ දෛයිවයේ සරදම ලියලා තිබ්බ කෙල්ල හම්බෙන්නෙ 2015 මුහුණු පොතෙන් ඒත් අපි කලින් හම්බෙලා තිබ්බේ 2010 පොඩි අමනපකම් එක්ක අයේ හම්බුනෙ 2015 ඒත් ඒ වෙනකොට<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOVSyVImqLsLwpZwo9jFm4KKerPaI5HU-Z-jaqrI_TMKjUex8s3ECc7iWjDIm_NI5G-LppZRh-6lfq2dgfv0gNUFZq5o1yhp2gypjxvxaA52Z1nk3rQxi5Y9xHlwqFVoou4yM2gfLkMb4/s1920/107746710_733653900724316_4969681974908326683_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOVSyVImqLsLwpZwo9jFm4KKerPaI5HU-Z-jaqrI_TMKjUex8s3ECc7iWjDIm_NI5G-LppZRh-6lfq2dgfv0gNUFZq5o1yhp2gypjxvxaA52Z1nk3rQxi5Y9xHlwqFVoou4yM2gfLkMb4/s320/107746710_733653900724316_4969681974908326683_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><br />
<br />
මම උසස් පෙල කරලා ඉවර වුනාට පස්සේ ගෘහ නිර්මාණය තාක්ශනවේදය හැදෑරීම කරන්න තාත්තාගේ අඩිපාරේ යන්න පටන් ගත්තා තාත්තා කරපු දේ නොකලොත් නොට්ටිගේ පුතා කියනවා වගේ මම තාත්තා කරපු දේවල් තාත්තා කරාට වඩා තවත් නවීන තාක්ශනය එකතු කරලා වැඩ පටන් ගත්තා. 2014, 2015 විවිධ ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීම් කම්පැනි වල ගත්ත දැනුම ප්රායෝගිකත්වය එක්ක මේ කාලේ වෙනකොට මම මුහුණු පොතේ එක්තරා විදිහක පොරක් අපි එක එක සංගම් හදාගෙන අමුමිරිස් අභියෝග කර කර හිටිය කාලයක් ඔය කාලේදී අපි මුහුණු පොතේ කට්ටියක් එකතු වෙලා විල්පත්තුවේ සංචාරයක් යනවා මම පීටර අයියා, සුරංග අයියා සුනලි අක්කා තිස්ස අයිය ප්රියන්ත අයියා මේකට ආව අලුත් මුණක් සමන් අනදරවැව කියලා මමත් ඉතින් ඒ කලේ පිස්සෙක් වගේ කොන්ඩේ වවාගෙන හිටියේ සමන් අයියා මගේ විස්තර අහලා කිව්වා "මොකද්ද බන් උබ හොද කොල්ලෙක්ගේ හොදට ඉගන ගෙන තියනවා මොනාද මේ කොන්ඩේ වවන් ඕක කපල අර බලපන් සුරංග ඉන්නවා පේනවනේ උබ ඔය කොන්ඩේ කපන්න ඕනේ " මේ කිව්වා කතාව මට වැදුනා සැරටම මට හිතුනා ඔව් ඇත්ත තමයි එදා තමයි මගේ ජීවිතේ හැරවුම් ලක්ෂය වගේ මම යන්න හිටිය ගමන වෙනම පැත්තකට කැරකුණේ <br /><br />පස්සේ මම 2016 මගේම ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීම් හා නිර්මාණය කරන්න ආයතනයක් ආරම්භ කරනවා.<br />
<br />
අද මට ගොඩක් සතුටු දවසක් අවුරුදු දෙකකට කලින් ගත්ත ඔෆිස් එක හරියම 2018.05.03 තමයි කට්ට කාලා මහන්සි වෙලා වැලි සිමෙන්ති ගල් එක්ක ඔට්ටු වෙච්ච මහන්සි ප්රතිඵල වලින් මම වේයන්ගොඩ ටවුන් එකේ කඩයක් ගන්නවා. ඒත් මට ඒක ලස්සන හදන්න සල්ලි තිබ්බේ නෑ එකතු කරපු හැම සතේම දාලා තමයි ඒක ගත්තෙ. කන්න ආස දේවල් තිබ්බා කෑවේ නෑ අදින්න ආස ඇදුම් තිබ්බා ඇන්දේ නෑ යන්න ආස කරන්න ආස ඒවා මුකුත් කරේ නෑ. මාර දුකක් වින්දා නය ප්රශ්න උඩට උඩට ආවා. රෑට නින්දෙනවත් හීන බලන්න බය වුනා. එහෙම මහන්සි වෙලා අරගෙන මම ඒක මගේ ඔෆිස් එක දැම්මා. ඒ කාලේ තුල කාගෙන්වත් මට කිසිම දෙයක් කරන්න කියලා උදව් ඉල්ලලා නෑ. ඒත් මම අද මගේ ඔෆිස් එක ලස්සනය හදලා ඉවර කරා. අවුරුදු දෙකක් ඉවර වෙද්දි. එත් එක ගන්නකොට අපේ තාත්තත් බය වුණා මන් එකෙනුත් ෆේල් වෙයි කියලා. අවුරුදු දෙකටම ගත්ත කඩ කාමරේ ලෝන් එක ගෙවා ගන්න මාර දුකක් වින්දේ පෙළක් මාස වල අම්මගෙන් තාත්තාගෙන් ඉලක්කන් හයක් ගානක් ඉල්ලන් ලෝන් එක ගෙව්වේ. මේ වෙනකන් ගත්තට එක අලුත් වැඩියා කර ගන්නවත් මට සල්ලි තිබ්බේ නෑ එත් අද වෙනකොට මන් ඒ සියලුම අභියෝග එකින් එක ගොඩ දාල තියෙන්නේ මේ හැම දෙකටම මට උදව් කරේ වේයන්ගොඩ ලංකා බැංකුවේ කාර්යමණ්ඩලය ඒ අයට විශේෂ ස්තුතිය පුද කරන්න ඕනේ ඊළගට මගේ හැම ගේමකම පෙරගමන් කරු මගේ හිතාදර රෝහණ බාප්පා බෑ කිව්වෙ නෑ නෑ කියලා අත ඇරියේ නෑ. හරි කරමු විතරයි කිව්වේ සමහර වෙලාවල් තිබ්බා තාත්තටත් වඩා ශක්තියක් වුන. ඊළගට මගේ අම්මා තාත්ත නංගි සහ ඇනයක් වගේ උපදෙස් දෙන හිතදරී නැත්තන් දිනුෂි ඊළගට මගේ කාර්යමණ්ඩලය මුලින්ම හිටිය නයනා ශෂිකලා සහ නයනතරා දැන් වැඩ කරන්න චතුරිකා භාග්යා සහ අලුතින් එකතු වුන චතුසි කවීශ හා මගේ යටතේ වැඩ කරන මගේ 25කින් වගේ සමන්විත කම්කරු ජනතාව. අද වෙන කොට මගේ ආයතනය ලංකාවේ ප්රධාන පෙලේ ආයතනයක් බවට පත් වෙමින් යනවා ඒ නිසා මම මේකන් ඒ අයට ස්තුති කරන්න අවස්ථාවක් කර ගන්නවා. අන්තිමට කල නොහැක්කක් නොමැත.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpIPyt4M07vlKoHt_qMzNUsH8jMHeaPr5vyHN6RC_qwQXI8xEURUPZNTt27BHQfPMev27vq89RnVwzN85GBuxpDFJxT0QtNlppwpGe3R3BfO4fxaMr0NopbDT0QfIJlxOweu8HS1x2tdw/s2048/116888061_289051415659628_2880396266446248658_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpIPyt4M07vlKoHt_qMzNUsH8jMHeaPr5vyHN6RC_qwQXI8xEURUPZNTt27BHQfPMev27vq89RnVwzN85GBuxpDFJxT0QtNlppwpGe3R3BfO4fxaMr0NopbDT0QfIJlxOweu8HS1x2tdw/s320/116888061_289051415659628_2880396266446248658_n.jpg" width="320" /></a></div><br />ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-45692071893432995862019-10-21T04:16:00.000-07:002019-10-21T04:16:58.917-07:00අසීමිතයි කොන්දේසි විරහිතයි<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; outline: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
උඹ දැන් මොකක්ද කරන්න යන්නෙ ඔහොම ගිහින් මොකෙක් වෙන්නද යන්නෙ? එහෙම අම්ම අහපු වාර ගණන අනන්තයි. හැබැයි කොහොම මොන විදියට බැන්නත් සැර කරත් කවදාවත් අම්මගෙ ආදරේ අඩු වුනේ නෑ.<br />
අපිට ඒ ආදරේ හැමදාම එක විදියට දැනෙන්නෙත් නෑ….<br />
හැබැයි සිත එක තැනකට ගෙනැල්ල ආපහු සිතල බැලුවම තමා තේරෙන්නෙ අම්ම ඒ ආදරයත් තියා ගෙන හැමදාමත් එක විදියට ඉඳිද්දි අපියි එයාගෙන් ඈතට ගිහින් තියෙන්නෙ කියල… ඒත් ඒ ටික තේරුනත් අපේ සිත් වල මාන්නය ආඩම්බර කම නෑ නෑ පිස්සුද මම එහෙම නෑ කියල හිතටම ආපහු බොරුවක් කොඳුරනව….<br />
කොච්චර ඈතට යන්න හැදුවත් අපේ සිත් වලත් ගැඹුරුම තැනක අම්ම ගැන ලියවිලා තියෙනව…<br />
මොකක්ම හරි හදිසි අනතුරක් වුන වෙලාවක අපිට හොඳම යාලුවගෙ නම වත් පතා ගෙන ආපු අයවත් නෙවේ මතක් වෙන්නෙ…. කොච්චර ඉහල මනුස්සයෙක්ගෙ මුවෙන් උනත් “අම්මේ” කියල කියවෙන්නෙ නිරායාසයෙන්ම.<br />
සමහර දවසට ගෙදරින් එලියට බහිද්දි පුතේ බත් එකක් අරන් යන්න කියල අම්ම බත් එකක් කලබලේට ඔතාගෙන එද්දි ආපහු ගිහින් බැලුවම තමා තේරෙන්නෙ ඒ අම්මගෙ බත් එකයි ඔතාගෙන ආවෙ කියල… ඒ තමා අම්මගෙ ආදරේ… ඒක පොෂ් විදියට කිව්වොත් අන්ලිමිටඩ්, අන්ක්න්ඩිශන් එකක්…. අපේ විදියට කිව්වොත් අසීමිතයි කොන්දේසි විරහිතයි…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
දැන් ඔබට ගැටලුවක් ඇති ඇයි මේ අම්ම ගැන ලියන්නෙ කියල.<br />
අම්ම ගැන ලියන්න මවුවරුන්ගේ දිනයම ඕන නෑ කියල හිතුන…<br />
හැබැයි නිමිත්තකුත් තියෙනව මේ ටික මෙහෙම ලියන්න ….<br />
ඒ තමයි මරදානෙදි පොඩි එකාව කෝච්චියට නග්ගල අම්ම කෙනෙක්<br />
කෝච්චියෙන් වැටෙනව…<br />
මම කියන පුද්ගලය ඒ පෙට්ටියෙම ඉන්නවා සහ අර පොඩි එකාගෙ විලාපය මට ඇහෙනව. මම කියන්නෙ ටිකක් මුරණ්ඩු දරදඬු ලේසියට අඬන්නෙ නැති එකෙක් හැබැයි මගේ ඇස් වලටත් කඳුලු ආවෙ නිරායාසයෙන් … මගේ විතරක් නෙවේ මුලු කෝච්චියෙම මිනිස්සුන්ගෙ ඇස් වල කඳුලු ඒ නිමේශයට පිරිල ඉතිරිල ගියා…<br />
ඒ වෙලාවෙ මට දේවල් දෙකක් ගොඩක්ම දැනුන එකක් අපි අම්මට කොච්චර ආදරේද කියන එක … අනිත් එක තවමත් අපේ මිනිස්සු ගාව මනුස්ස කම තියෙනව කියන එක…<br />
මුලු කෝච්චියෙම මිනිස්සු වට වෙලා අර කෙල්ලව සැනසුව “පුතේ අම්මට මුකුත් වෙලා නෑ කියල” මොකක්ද වාසනාවකට අම්මට මුකුත් වෙලා තිබුනෙත් නෑ….</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
අපේ ගීතය කාලයෙන් කාලයට වෙනස් වුනා… විවිධාකාර මාතෘකා පිලිබඳ ගීත ලියවුනා.. හැබැයි මේවයෙ ගුණාත්මක භාවය ගැන ගැටලු මතු උනත් එදත් අදත් එක වගේ අම්ම ගැන හරි අපූර්ව සන්කල්පනා බිහි වනවා… අනෙක් හැම ගීතයකම වගේම කැලුම් ශ්රීමාල් රචනා කරපු අසන්ක ප්රියමන්ත පීරිස් ගායනා කරන මේ අලුත් රැල්ලෙ ගීතය තුලත් ඒ සෙනෙහස එහෙමම තියෙනව කියල මම හිතන නිසා මේ ලිපිය මෙහෙම අවසන් කරනව… හැබැයි අම්ම ගැන මේ ලිව්ව මදි…. ඒ ගැන ලියා ඉවර කරන්න අපි කවුරුත් අසමත් වේවි…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
අතුල් හිතේ හිත පතුලෙම පරිස්ස්මෙන් හංගා<br />
තුරුළු සුවේ සියුමැල්ලෙන් පිරිමැද නිදි කරවා<br />
පතුල් පවා සිඹ සිඹ නිදුකින් මා කර පින්නා<br />
නැළැවිල්ලෙන් ආත්මයම උණුහුම් කල අම්මා<br />
මගෙ අම්මා…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
වචන රහිත දිගම පේන ගීය කනේ රන්දා<br />
දුකින් තොරව දිවි ගෙවන්න පාර කිව්වෙ අම්මා<br />
නැති බැරි කම් හංගා ඇති දේ පිරිමහලා<br />
කවා පොවා හැදුවේ අම්මා…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
හරිම තැනින් පටන් ගන්න කියා දුන්නු හින්දා<br />
හොඳම දෙයක් කරන් යද්දි සතුටු වෙන්නෙ අම්මා<br />
සැප විඳිනව දැකලා හිස සිඹ සුභ පතලා<br />
හිනා වෙවී හැඬුවේ අම්මා…<br />
ආත්මයම හැදුවේ අම්මා…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #646363; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; line-height: 30px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding-bottom: 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
උපුටා ගැනීමකි</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5pFEfUjhbsGIoMcSd53_55lbzCJd4u7zIRVKgUh89p3dGr4xd03cXvw4jIVwSbDIpd4IYXdNE4960XkpuAQu3dU5PYefKgn2MFiLbCZ9kZLan4RoBpM2rQUEksjEUFDfemIK4-uyQ_b0/s1600/IMG-20190211-WA0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5pFEfUjhbsGIoMcSd53_55lbzCJd4u7zIRVKgUh89p3dGr4xd03cXvw4jIVwSbDIpd4IYXdNE4960XkpuAQu3dU5PYefKgn2MFiLbCZ9kZLan4RoBpM2rQUEksjEUFDfemIK4-uyQ_b0/s320/IMG-20190211-WA0005.jpg" width="320" /></a></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-46617037966679685232019-07-04T06:38:00.013-07:002021-06-04T07:08:12.032-07:00පුංචියෙක් බාප්පෙක් වෙන්න යන බව <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">මම කලින් බාප්පෙක් වෙලා තිබුනට </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">මගේ පෙම්වතියගේ අක්කගේ බබා හම්බෙන්න ඉන්නකොට හදිසියේ එයා අපෙන් සමුගන්නවා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">ඒක එදා මට දැනුන දුක මම නැති කර ගන්න ගලපපු වචන ටිකක් මම මගේ බ්ලොග් එකේ කෙටුවා </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;">කියවන්නකෝ...❤</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div></div><span style="font-size: large;">පුංචියෙක් බාප්පෙක් </span><div><span style="font-size: large;">වෙන්න යන බව කිව්වම </span></div><div><span style="font-size: large;">මට කෝල් කරලා </span></div><div><span style="font-size: large;">ආවා නේ ලොකු සන්තෝෂයක් </span></div><div><span style="font-size: large;">සාඟරේටත් වඩා දැනිලා</span></div><div><span style="font-size: large;">කන්න ආසයි කොස් කිව්වම </span></div><div><span style="font-size: large;">ගහක තිබු කොස් සේරම කඩලා </span></div><div><span style="font-size: large;">ගෙනත් දුන්නේ උබේ අම්මට ඇති පදම් </span></div><div><span style="font-size: large;">කොස් කන්න කියලා </span><p><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-size: large;">ඔහොම යනකොට <br />හීන මව මව මමයි පුංචියි <br />ඇගිලි ගැන්නා <br />උබ ආව දවසට බලා ගන්නේ <br />කොහොම කියලා <br />මාස දෙක තුන කුසේ ඉද්දිත්<br />අපි හිටියෙ උඹ මත්තෙ නැහිලා..<br />ආව දවසට උබත් එක්කන් කරන සෙල්ලන් <br />මෙහෙම කියලා <br />හිනාහුනා පුතේ උබේ පුන්චිත් <br />සතුටු කදුලින් ඇස් දෙකම පෙගිලා <br /><br />නස් කිව්වලු බිත්තේ ගහනට <br />උබ වගේ ලස්සන ෆොටෝ එක <br />ගෙනත් කියලා.. <br />ගෙනත් දුන්නේ පුංචි අම්මට <br />උබේ අම්මට දෙන්න කියලා..<br />කව්රුවත් එය නොගසා දුන් තැන <br />මමම එය බිත්තියේ ගහලා <br />හිතින් හිතුවා පුංචි එක්කම <br />උබත් මේ වගේ වෙන්න කියලා<br /><br />දිනෙන් දින ඔහොම යනකොට <br />උබ එන්න දින ලගයි හිතලා <br />හිතින් මැවුවේ කරන සෙල්ලන් <br />උබත් එක්කලා දුවලා පැනලා <br />ඒත් එක මහා අදුරු රැකදී <br />උබේ පුංචි අම්මා කෝල් කරලා <br />අනේ අයියේ නැති වුනා පුතු <br />අපේ අක්කගේ බඩෙන් පැනලා <br /><br />ආව පිම්මේ මතක නෑ මට <br />වාහනේ මන් අවේ කියලා <br />මහා හයියෙන් හිතෙන් ඇඩුවා <br />උබ මොකද්ද කරේ කියලා <br />අහන්නටවත් හිටියේ නෑ <br />උබ පුතේ ඇයි මෙහෙම කරුවෙ කියලා <br />දෛවයේ සරවම් වෙන්නෑ මේ <br />හිතින් හිතලා <br />හිත හදා ගත්තා පුතේ <br />මන් පුංචි අම්මත් එක්ක අඩලා <br /><br />උබේ අප්පට එන්න විදිහක් <br />නැතුව එරෝප්පයේ ඉදලා <br />උබේ අම්මත් ගොඩක් ඇඩුවා <br />කදුළු සලලා <br />මෙහෙම වෙන්නැති <br />අපිට හිමි නැති උබේ හසරැල් <br />හිතින් බලලා <br />නිවන් යන්නට පතනු කොහොමද <br />නිවන තව දුර ගොඩක් කියලා <br />සුබ ගමන් පැතුවා හිතින් මමයි පුංචියි<br />ගිහින් ආයෙත් වරෙන් කියලා...<br /><br />සල්ලි වලටම නොහැකි හැම දේ කරන්නට පසක් කරවා <br />දුන්නා පුතුනේ ලෝක ධර්මය මතක් <br />කරලා </span></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVaK3-vWMXCXyHAhQBDM3dBmycLIpe0yjxI_xhdCTlsUMxCvJyXCqm5Qrkp_zRR7K_5TOdLdQKAa-WDUtLO-imAMl7JIXigJbfvxOM0e9E20xXHvjjnXSHWfGpSfWRMxH4kZkKGpSFUxw/s612/istockphoto-627400058-612x612.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="612" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVaK3-vWMXCXyHAhQBDM3dBmycLIpe0yjxI_xhdCTlsUMxCvJyXCqm5Qrkp_zRR7K_5TOdLdQKAa-WDUtLO-imAMl7JIXigJbfvxOM0e9E20xXHvjjnXSHWfGpSfWRMxH4kZkKGpSFUxw/w400-h266/istockphoto-627400058-612x612.jpg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p></div>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-72704769698741688952017-05-07T13:31:00.000-07:002017-05-07T13:31:00.655-07:00චූටි කාලේ<br /><br /><span style="font-size: x-large;">ම</span><span style="font-size: large;">ගේ ජීවිතයට තාත්තට වඩා හුගාක් ළං උන මගේ අම්මට ... මට මතකයි චූටි කාලේ තාත්තා ඔෆිස් යන්න හදනවට මම කැමති නැ තාත්තා මම හිතන්නේ තාත්තත් කැමති නැතුව ඉන්න ඇති මම ඒ තරඟ තරහයි එයා office යනවට ගිහා<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMuMtUTurmBQVKabqJX7gBP0w6x_nQCF6FSXLiN0otvPGQVM4Xm9Kcz9TEcZ9Ue4ej7uQmN6fzFzkzzWyZHAaQx4nF6xNNOwCN1d6fkTWbv8g9bR9Dg-X1B0mw880OIr8ZwKVmq0rRwJ8/s1600/231039_101592336596700_3283057_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMuMtUTurmBQVKabqJX7gBP0w6x_nQCF6FSXLiN0otvPGQVM4Xm9Kcz9TEcZ9Ue4ej7uQmN6fzFzkzzWyZHAaQx4nF6xNNOwCN1d6fkTWbv8g9bR9Dg-X1B0mw880OIr8ZwKVmq0rRwJ8/s320/231039_101592336596700_3283057_n.jpg" width="320" /></a></div>
ම යන්න බයිසිකලේට නැග්ග වෙලේ ඉදන් මම අඩනවා. මන් අඩන එක නවත්තන්න අපේ සියා ආච්චි අම්මා එහා ගෙදර නිලූ අක්කා මාර ගේමක් තමයි දෙන්නේ ඒ තරමට ගෝරි සියා නං මට පට්ට මහා දවල් හඳ පෙනන්ඩ හදලා. අද සියා ආච්චි අපි එක්ක නෑ. ඉතින් <br /><br />තාත්තා ගෙදර එනකොට මාර මාර ජාති සෙල්ලම්බඩු මට ගෙනත් දෙනවා බොරු කියන්න ඕනේ නැ මගේ 13 උපන්දිනේටත් මට අරන් දුන්නේ බැකෝ එකක්. අම්මත් ඒ වගේ පොඩි කාලේ එක වසරේදී ඉස්කෝලේ හරි මොන්ටිසෝරියේ හරි ළමයෙකුට ගලකින් ගහලා ඒ ලමයව ඒ ළමයාගේ අම්ම ලොකු ටිචට මන් ගැන කියන්න ඔෆිස් එකට ගියා මම ගිහින් හැඟුනා බයට. අම්ම මුළු ඉස්කෝලෙම මාව හොයලා. මාව හොයා ගත්තේ ටීචර් කෙනෙක් ඉස්කෝලේ ඉදන් ගෙදර එනකන් මග දිගට අම්මා ආවේ අඬ අඬ.<br /><br />අද මගේ කකුල කැඩිලා මාස තුනක් තිස්සේ අදට වෙලා ඉන්නකොට මන් ලග හිටියේ මගේ අම්මයි තාත්තයි ඒ වගේම පුළුවන් හැම වෙලේම හොයලා බැලුවා මට අලුතෙන් හම්බුනා මගේ නංගිගේ (gf ) අම්මයි තාත්තයි. නම් වශයෙන් නොකීවත් මන් එක්ක ගොඩක් කට්ටිය හිටියා එත් මෙතන පදනම අම්මයි තාත්තයි. මම මේ සින්දු දෙක දන්නේ එයාලටයි මේ ලෝකේ හැම අම්මකෙනේකුටමයි හැම තත්තකෙනේකුටමයි උපහාරයක් වෙන්න කියලා. </span><div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මොකද මේ මුසල රාත්රියේ පලුවයි තනිකමයි මට ගොඩක් දැනුන, ගොඩක් අවස්ථාවල් වල ගොඩක් අය මාව තනිකරලා තිබ්බට මම දන්නවා කොයිම වෙලාවකවත් අම්මයි තාත්තයි මාව තනිකරලා නෑ කියලා.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා <br />මා ඔබගේ පුතු වූ...<br />ඔබ මතු බුදුවන දවසේ <br />මා රාහුල කුමරුන් සේ <br />සෙවන පතා අද මෙන් පැමිණෙන්නෙමි<br />සුළැගිල්ලේ එල්ලී...<br /><br />සඳ දිය කොට කිරිවතුරෙන්<br />ඒ දියරෙන් මුව දෝවා<br />දිව මතුරක්වන් නැලැවිලි ගීයෙන්<br />මතකයි මා නැලැවූවා...<br />ජීවිතයෙන් ජීවිතයක් ගෙන දී<br />ඒ ජීවිතයට කිරි දී පණ දී<br />මා දැඩි කල අම්මා...<br /><br />ආදරයේ උල්පත වූ...//<br /><br />තුරුලට ගෙන අත් පා හැඩ ගස්වා<br />නිදි ගන්වා යහන් ගැබේ<br />සිහිනෙන් ගෑ සුවඳක් මෙන්<br />සිහිවෙයි ඒ කිරි සුවඳ ඔබේ<br />දවසින් දවසට සෙනෙහස ලබැදී<br />ගෙන දී දිවියට නව පන ලැබදී<br />මා දැඩි කල අම්මා...<br /><br />ආදරයේ උල්පත වූ...//<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
හිමාලෙට වඩා උසයි සෙනෙහස පපු කඳේ..<br />කසාය පරාදයි වරදෙදි සැර ඔබේ..<br />ඇහැ ගහගෙන සිටී සමාජෙ ගැන කියයි..<br />හොද මිනිහෙක් වෙයන් නිතරම මට කියූ..<br /><br />ආදර මගෙ තාත්තේ...////<br /><br />දරදඬු හිත මගේ - අයාලෙ ගිය දිනේ..<br />කඳුලැල් මොනතරම් - පිරුනද ඔය නෙතේ..<br />ඒ ඔවදන් මා සුමඟට - ගෙන මිස නෑ හැර ගියේ..<br />අද මා සිටිනා තැන දැක - සතුටින් අවවාද දේ..<br />හොද මිනිහෙක් වෙයන් - නිතරම මට කියූ..<br />මතු සසරෙත් පතන්නෙ - ඔබමයි තාත්තේ..<br /><br />හිමාලෙට වඩා උසයි...<br /><br />කරදර ආ මගේ - නොබියව ලඟ හිදී..<br />දියුණුව දැක මගේ - ආශිර්වාද දේ..<br />නොදකින දෙවියන් වැන්දද - ඔබමයි දෙවියන් වුනේ..<br />උපදින හැම භවයකදිම - වෙන්නද මම පුතු ඔබේ..<br />හොද මිනිහෙක් වෙයන් - නිතරම මට කියූ..<br />මතු සසරෙත් පතන්නෙ - ඔබමයි තාත්තේ..<div>
<br /></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-35764190231791085092017-04-05T04:48:00.000-07:002017-04-05T04:48:39.022-07:0018+ ..ඇය<br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">මොකෝ කියන්නේ වෙලාව 8.45යි ..බාර් වහනවා..තවබෝතලයක් ගේමුද.පස්සෙ නරු නුරු එපා..</span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">ඇති බන් මට නම්..තව බීවොත් අනිවා කබරයා දානවා </span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">මම ..ජොයින්ට් පොඩ්ඩක් තියනවා ඔතන්ඩද..</span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">බෑ බන් ..මම ගන්ජා ගහලම නෑ..</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br />අපෝ ගහපන්...කොල්ලෙක් උනාම ගන්ජා පොඩ්ඩක් ගහන්න ඕනෑ..හසරැල් .<br />බෑ බන්..දැන් බීලා ඕවත් ගැහුවොත් මට පිස්සු හැදෙයි ..<br />හ්ම්ම් ..මේ අහපන්කෝ ..බඩු පොට් එකක් තියනවා යන්ද..සුපිරි කෑල්ලි ඉන්නෙ .ලොන්ත නෙමේ අලුතින් බැස්ස ඒවා.4000යි<br />මගෙ යාලුවෙක් කරන්නෙ ගාන අඩු කරලා දෙන්නම්..<br />අනේ බන් ..බෑ .මම සිරාවටම බඩු සබ්ජෙට් නෑ බන් දිමුතුවා..අනික හැමතැනම ඒඩ්ස් බන්..සල්ලි දීලා ලෙඩ<br />ගන්න බෑ..<br />බය වෙන්න එපා..මෙතන උන්ට ලෙඩ නෑ බන් .සුපිරියට කරන පොට් එකක්..ජොයිනට් පොඩ්ඩක් ගහලා..කියුපින් කියලා ටැබ්ලට් එකක් තියනවා ඒකත් ගහලා ගියාම බඩුවක් මරලා ආවැකි.<br />ඇත්තටමද බන් ගන්ජා ගහපුවාම ගොඩක් වෙලා ඔය වැඩේ කරන්න පුලුවන් කියන්නෙ..<br />නැතුව බන්..මම හැමදාම යන්නෙ එහෙම ..යනගමන් පෙත්තකුත් ගහලා යන්නෙ..පලවෙනි පාර විනාඩි 30ක් සුවර්..දෙවනි පාර පැයකට කිට්ටුයි..කෑල්ල,මැරෙන්නෙ නැති එක විතරයි ..<br />පවු බන්..<br />හාරදාහක් ..දීලා .හුරතල් කරන්නද කියන්නෙ<br />උබ..සල්ලි වලට හරියන්න..සැපගන්න ඕනෑ ..මස්සිනා.වරෙන්කෝ යන්න..<br />උබ යමන් දිමුතුවා..මට බෑ බන්.. සිරාකතාව..මම කවදාවත් බඩු ගහලා නෑ.ලැජ්ජයි යකෝ..හසරැල් ..නැගපන් බයික් එකට..<br />අනේ බෑ බන්..උබ යමන්..<br />හරි හරි මාව දාලා වරෙන් ..<br /><span style="font-family: inherit;">..........................</span><wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block; font-family: inherit;"></span><span style="font-family: inherit;">..........................</span><wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block; font-family: inherit;"></span>.<br />වරෙන් ඇතුලට යන්න..කෑල්ලි ටික බැලුවාම උබ බෑ කියන<br />එකක් නෑ..<br />අපෝ බෑ ..උබ වැඩේ කරන් වරෙන් ..<br />කෑල්ලි ටික බලන්න වරෙන්කෝ<br />හ්ම්ම් ...යමන්කෝ එහෙනම්..<br />ඔහු මාව ඇතුල් කාමරයකට එක්කන්<br />ගියේය..කාමරයේ තරුණ යුවතියන් 5ස් දෙනෙක් සිටියාය.ඔවුන් එක සේ සුන්දරයි ..සමහරුන්ට අවුරුදු<br />විස්සක් වත් නැති තරම්ය..<br />කොහොමද කෑල්ලි ටික..පට්ට නේද..අර කොනේම ඉන්න පොඩි එක ඒක<br />තමා මගෙ චොයිස් එක..තාම ෆුල් fresh බන් ඒකී..පොඩ්ඩක්<br />හිටපන් කෝල් එකක් ..මම එලියට ගිහින් එන්නම්..<br />අයියේ....<br />නොසිතූ ලෙස යුවතියක් මා සමීපයට ආවාය..<br />අනේ ..අයියේ ..පොඩි උදවුවක් කරන්න..<br />මොකද්ද ..<br />අනේ අර අයියට කලින් ..ඔයා මාව ගන්න..නැත්නම්<br />එයා මාව ගන්නෙ..මට උණ අයියේ..එයා අරගත්තොත්<br />මාව මැරෙයි .පන නැතිව ඉන්නෙ..එයා ගොඩක් වද<br />දෙනවා...<br />ආ.ආ.ආ මම කීවේ හසරැල් උබට දැක්කාම ආස හිතෙයි<br />කියලා .ඒත් ඕක මගෙ බන්..වෙන ඕනැ එකක් ගනින්.මම<br />සල්ලි දෙන්නම්..<br />දිමුතුවා ..මට අනිත් ඒවා interest නෑ බන්..අරක නම්<br />මරු..<br />හ්ම්ම් ..කමක් නෑ..මම වෙන එකක් උස්සන්නම්...උබ ගනින්<br />ඕක..<br /><span style="font-family: inherit;">..........................</span><wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block; font-family: inherit;"></span>...........<br />ඇය කාමරේට ගියපසු මට දෑත් එක්කර වැන්දේය..<br />මහත්තයෝ අනේ පිංසිද්ද වෙනවා.මහත්තයෝ ගොඩක් මහන්සි<br />වෙන්න නම් බෑ..ඒත් මම මහත්තයට සලකන්නම්..<br />ඇය බ්ලවුස් එක කරෙන් පන්නමින් කීවාය..<br />එපා නංගි...ඔයා නිදාගන්න..<br />අනේ මහත්තයා ..එහෙම හරි නෑනෙ..ඔයාගෙ සල්ලි<br />අපරාදේ.හාරදාහක් නෙ.ඒත් අපිට හම්බවෙන්නෙ<br />කොමිස් එකක් මහත්තයා ..මේ මහත්තයා එක්ක අද ආපු<br />තුන්වෙනියා..දවසකට 5ක් එක්ක හිටියොත් 2000ක්<br />දෙනවා..නැත්තම් එක්කෙනෙක් එක්ක හිටියොත් අටසීයයි<br />මහත්තයා ..<br />මහත්තයා ...බේත් බීලා චුට්ටක් හිටියාම උන<br />අඩුවෙයි..කලින් අපු මිනිහා මාව මැරුවා<br />මහත්තයා ..ඒකයි උන වැඩි උනේ..තාත්තා වගේ ඒ<br />මිනිහා..ඒත් පුදුම වදයක් දුන්නෙ..මහත්තයා<br />විනාඩි 10නිදාගන්නම්.ඇහැරලා ඕනෑ දෙයක්<br />දෙන්නම්.<br />මොකුත් එපා..නංගි නිදාගන්න ..<br />ඔලුව රිදෙනවා මහත්තයා ගොඩක් ..<br />නිදාගන්න මම නින්ද යනකන් ඔලුව අත ගාන්නම්..<br />මගේ ඇගිලි තුඩු ඇගේ හිසකේ අතර දීවෙමි..ඇගේ ඇස් වලින් කදුලු<br />බිදු වැටිනි..<br />ඇයි අමාරුයි ද නංගි..<br />නෑ මහත්තයෝ ..මමත් ලේ මස් වලින් හැදුනු කෙල්ලක් මහත්තයෝ<br />..කවදාවත් කවුරුවත් ඇවිත් ඔහොම ඔලුව අතගාල<br />නෑ..මාම පොඩි කාලේ ආදරේ කියලා රැවටිලා<br />මිනිහෙකුට මෙහෙම උනේ..එදා ඉදන් එක එක මිනිස්සු මගෙ ඇග<br />උඩ නැග්ගා.මගෙ ඇගේ හැම සිදුරක්ම උන්ගේ කුනු<br />යවාගන්න පාවිච්චි කලා.මහත්තයා ඔලුව<br />අත ගාද්දී මටත් ආදරේ චුට්ටක් දැනුනා...ඒක මට<br />නුහුරුයි.ඒත් මට ගොඩක් වටිනවා..<br />මගේ පපුව හිරවිය..මම අපුලක් නැතිව ඇය තුරුලුකරන් හිස<br />අත ගෑවෙමි.<br />මහත්තයෝ ...ගොඩක් පිං...අයේ කවදාවත් මේ වගේ තැනකට<br />එන්න එපා..<br />එපා මහත්තයා කියන්න .අයියා කියන්න ..මම<br />කවදාවත් ඇවිත් නෑ..යාලුවා බල කරපු හින්දා<br />ආවේ..<br />මට දැනුනා මහත්තයා .නුහුරුවට අල්ලද්දී.<br />මේ ජීවිතෙන් යන්න ඔයා නංගි ..<br />බෑ මහත්තයා ..නංගිට ලියුකේමියාව..එයාගේ බේත්<br />වලට ගොඩක් සල්ලි ඕනෑ..<br />මම නිරුත්තර විය..<br />මහත්තයා ....<br />කියන්න නංගි..<br />අයේ දවසක මේ පැත්තේ ආවොත් ..අනේ ..මම යද්දී සල්ලි<br />දෙන්නම්.මෙහෙම තුරුල් කරන් ඉදලා යන්න.<br />ඒ කතාවට මගේ පපුව කඩාවැටුනාක් මෙන් දැනුනි<br />අනුන්ගේ වැරදි වලට මේ අහින්සකි මෙච්චර විදවිය යුතුද<br />කවදාවත් බඩු පොට් එකකට නොගිය මම මාසයට තුන්<br />හතර සැරයක් බඩු පොට් ගානේ රිංගන්න වුයේ මේ අහින්සකි<br />දැක ගනිමටමය<br />කෙමෙන් කෙමෙන් අනුකම්පාව වෙන හැගීමක් බවට පත්වෙන බව<br />මට කෙමෙන් කෙමෙන් දැනුනි'<br />එත් වටේ ගිය බඩ්ඩකට ආදරය කල හැක්කේ කෙසේද<br />මොලය හා හදවත අතර ගැටුමකට මා මැදිවුනි<br />(අවුරුවූ පහකට පසු)<br />තාත්ති හොදටම පරක්කු වෙලා අද නම් බබාට<br />ටිචගෙන්ගුටි කන්න තමයි වෙන්නේ පරක්කු වෙලා ගිහින් .<br />ඔන්න අම්මි නම් ඕවට පලි නැතෝ<br />අගේ හන්ඩින් අවදිවූ මා කඩිමුඩියේ සුදානම් වී<br />දරුවාත් සමග පිටත් වීමට එලියට බැස්සෙමි<br />තාත්ති පොඩ්ඩක් ඉන්ඩෝ. කෑම එක දාලද මැට්ටෝ යන්නේ<br />කෝ දෙන්න<br />පට්ටෝ පොඩ්ඩක් ඉන්න<br />ඒ සැරේ මොකද මෝඩි<br />ඇය ම අසලට පැමිණ නළලට හාදුවක් දී දණගසා<br />කකුල් දෙක අල්ල වැන්දාය<br />මේ මොකද රත්තරනේ<br />සුදුමහත්තය නොහිටින්න අද මන් මොනවගේ තැනක ඉදිද කියල<br />මතක් උනා පැට්ටෝ<br />දෙදෙනාගේම නෙතට පැමිණි කදුලැල් හංගන්නට ප්රථම<br />කඩා හැලුනි<br />එදා දිමුතුවා සමග බඩු පොට් එකකට රිංගුව එකට<br />තාමත් හිතේ පසුතැවිල්ලක් නැත<br />ලෝකයට එදා ඇයට බඩුවක්<br />එත් මට ඇය අද හොද බිරිදක් අම්ම කෙනෙක්<br />ඔබත් බඩු පොට් එකකට රිංගන්නට ප්රථම සිතන්න .<br />ඔබගේ අම්ම කෙනෙක් නංගි කෙනෙක් එතනට වැටුනානම්<br />..............<br />සොදුරු හැගුම් අපගේ පනිවිඩය.<br />ආදරය යනු කාමුකත්වය නොව...<br />කමුකත්වය යනු ආදරේයේ තවත් සොදුරු හැගිමක් පමනි....<br />ආදරෙට ආදරේ කරන්න.....</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSIUhlUCJWeKGQtH_tFbgNDqwVpNlyxqz5uHfNInBhU-r2W6fe-f9867vOhRjL9BH9ALE_jV7Gou9XuloRLmqyzuZSFN883PRLumol3KLNlig6LFet8CpuM7Ix9zdP6M6-Lb6XTFN4oJY/s1600/22219814242_9e446a262c_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSIUhlUCJWeKGQtH_tFbgNDqwVpNlyxqz5uHfNInBhU-r2W6fe-f9867vOhRjL9BH9ALE_jV7Gou9XuloRLmqyzuZSFN883PRLumol3KLNlig6LFet8CpuM7Ix9zdP6M6-Lb6XTFN4oJY/s320/22219814242_9e446a262c_b.jpg" width="320" /></a></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span>
<br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8167930065357899493" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4; position: relative; width: 536.667px;">
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" tabindex="0">උපුටා ගැනීමකි </span><span style="color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">සොදුරු හැගුම්...</span></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-81679300653578994932017-03-27T23:27:00.000-07:002017-03-29T19:16:39.633-07:00යන්නම් මැණික නුඹ අද සතුටින් හංදා ...<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" tabindex="0">Boy - මැණික.දැන් ඔයාට කොහොමද<br /> Girl - අනේ වස්තු. මට අමාරුයි.<br /> Boy - බය වෙන්න එපා රත්තරං.මං කොහොම හරි ඔයාව<br /> සනීප කරනවා පන.<span class="text_exposed_show"><br /> Girl - අනේ මහත්තයෝ. මට මැරෙන්න දෙන්න. මගේ<br /> ඔපරේෂන් එකට වියදම් කරන්න කොහෙන්ද සල්ලි<br /> Boy - මං කොහෙන් හරි හොයන්නම් මැණික.ඔයා බය<br /> වෙන්න එපා.<br /> Girl - හම්... මහත්තයෝ.. සීතලයි මට<br /> Boy- කෝ මගේ පන එන්න.මං ඔයාව තුරුළු කරගන්නම්<br /> ඔයාට සීතල හොද නෑ.<br /> Girl - මගේ පන මට මෙ අණුහුම දාලා යන්න බෑ.මාව<br /> බේරා ගන්න.<br /> Boy - මං ඔයාට මේ ලෝකෙන් යන්න දෙන්නැ පන<br /> <br /> අතේ සත පහක් නැතුව ඉන්න ඔහුට තම පෙම්වතියගේ සැත්කමට ලක්ෂ හතලිහක් හොයනන්න අවශ්ය විය.<br /> <br /> Boy - මචං දිමංක මම චන්දු<br /> Dimnka - අඩෝ චන්දුවා..කොය්නද බං කඩන් පාත් වුනේ<br /> Boy - මට සල්ලි ටිකක් ඕනි මචං .මගේ පන අසනීප<br /> වෙලා .<br /> Dimanka - පන .. ඒ මොක්කද බං අළුත් ජාතියේ එකක්ද<br /> Boy - මචං විහංගනා ..<br /> Dimanka - ආ උඹේ කෙල්ල... හරි හරි දැන් මොක්කද කේස්<br /> එක<br /> Boy - මචං එයාලේ පපුවේ පිලිකාවක් ඒක සනීප කරන්න<br /> පුළුවන් එක ඔපරේෂන් එකකනින් විතරයි<br /> ඒකට ලක්ෂ 40 ක් යනවා මචං<br /> Dimanka - හතලිහක් ? යකෝ මං කොහෙන් දෙන්නද?<br /> <br /> දිමංකට call එකක් එයි<br /> <br /> Dimanka - hello ..මං යාළුවෙක් එක්ක.මේ වකුගඩු දෙකම<br /> විකිණුවාද.ලක්ෂ හැටක්? මදි බං<br /> <br /> Boy - මචං මොකක්ද ඒ වැඩේ මට ඇහුනා.<br /> <br /> Dimank - මේ පොඩි බිස්නස් එකක්.<br /> <br /> Boy - මචං මගෙත් වකුගඩු දෙකම දෙන්නම් මට ලක්ෂ<br /> 40 ක් දියන්<br /> <br /> Dimanka - පිස්සුද යකෝ උඹ මං දන්න එකෙක්.අනික පැය<br /> දෙකයි ඉන්න පුළුවන් ඒක නැතුව<br /> <br /> Boy - කමක් නෑ මචං.. මට මය පන පරිස්සම් කරගන්න<br /> ඕනි....<br /> <br /> Dimanka - හරි මෙතන අත්සන් කරපන් ..මේක වෙන්නේ<br /> උඹේ කැමැත්තට<br /> <br /> චන්දු ඩොක්ටර්ට ලක්ෂ 40 දෙයි<br /> <br /> Doctor - පුතා.. මේ සල්ලි.....???<br /> <br /> Boy - මහත්තයෝ මය මැණිකව සනීප කරන්න ...පිං<br /> <br /> ඔපරේෂන් එකෙන් පසුව.. උමයංගනා සිනා මුසුව චන්දුට මෙහෙම කියනවා<br /> <br /> Girl - අනේ පන මං බය වුනා.. ඔයාව නැති වෙයි කියලා<br /> මං හරි ආදරෙයි මහත්තයෝ .. පන වගේ..<br /> <br /> Boy - මැණික .. මං හරි ආදරෙයි මං නැතත් ඔයා ඉගෙන<br /> ගන්න . ලස්සනට ඉන්න. හැමදාම හිනාවෙන්න.<br /> ඔයා අඩනවාට මං කැමති නෑ<br /> <br /> Girl - මේ මොකද මහත්තයෝ..<br /> <br /> Boy - නිකම් මය පන .. මං හරි ආදරෙයි එන්න මට තුරුළු<br /> වෙන්න ..<br /> <br />
උමයංගනාට අදහා ගත නොහැකි විය චන්දු නිහඩ විය. පසුව මිතුරා ඇයට මේ හැම
විස්තරයක්ම කියනන්ට විය. ඇය අදත් ඔහු වෙනුවෙන් තනියම ජීවිතය ගත කරනවා..
ඇත්තටම ඇය ශේෂ්ඨ චරිතයක්.ඔහු නියම ප්රේමවන්තයෙක් ...<br /> <br /> <br /> <br /> හදවත පවා නැවතී පන නුඹ හිංදා<br /> කදුලක් වුනා අතමිට මට හිග හංදා<br /> අන්තිම හුස්ම නුඹ ලග මම විදි හංදා<br /> යන්නම් මැණික නුඹ අද සතුටින් හංදා ...<br /> <br /> නුඹ ලග ඉන්න රංකද මට වරම් නැති<br /> නුඹ මා නමට කැපකල පෙම නිමක් නැති<br /> ඉවසා නුඹ අතහැර මම යන්න ඇති<br /> ආයෙත් නුඹව හිමි වන්නනට පතන්ඇති ...<br /> <br /> ලස්සන ඔයා හිනහෙන හැටි බලන්නට<br /> පිං මදි වුනා රංකද මේ කුමරු හට<br /> ලන්වි ඉන්න මේ සසරේ බැරි කමට<br /> මුළු වත දන් පිනිස දුන්නා මය පනට ...<br /> <br /> කදුලක් වැටේ නුඹ මා ලග නැති හංදා<br /> සතුටක් දැනේ නුඹ ජීවත් වෙන හංදා<br /> හදවත තද කරන් කදුලැලි මම වින්දා<br /> තාමත් මමයි නුඹ පෙම් බැදි රන් හංදා </span></span><br />
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" tabindex="0"><span class="text_exposed_show"><br /></span></span>
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" tabindex="0"><span class="text_exposed_show"><br /></span></span>
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" tabindex="0"><span class="text_exposed_show">උපුටා ගැනීමකි </span></span>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-29388459914661763172017-03-05T01:43:00.000-08:002017-03-05T01:43:14.504-08:00ජීවිතය දිහා ආපසු හැරිලා බලමු<span style="color: #38761d; font-size: x-large;"> අපේ ජීවිත එදිනෙදා තියෙන වැඩ වලින් ගොඩක් කාර්යබහුල වෙනවා තමයි. ඒ කාර්යබහුල වෙන්නේ තමන්ගේ ආදරණියයන් සමග ගතකරන්න තියෙන කාලයත් කැපකරලා. අපි ඒ කැපකරපු කාලේ නැවත අපිට ගන්න බැහැ, ආය එන්නෙත් නැහැ. හීන, කාසි පස්සේ දුවදුව ඉඳලා කවදා හරි මහන්සි වෙලා ආදරණීයයන් ලඟට ආවට නොදැනීම ඔයා වෙනස්වෙලා කියලා ඔයාට තේරේයි. නැත්තං ඔවුන් ඔබගෙන් ඈතට ගිහිං තියෙයි. සමහර විට සදහටම වෙන්නත් පුලුවන්. ජීවිතයේ ලොකු ලොකු සිද්ධීන් තමන්ට මඟහැරුනත් පොඩි සිද්ධියක් හරි සතුටින් සමරන්න තියනවා නම් ඒක වටිනවා. ඒක ජීවිත කාලේ පුරාවටම තියනවා.</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEginovT2k2jQxjYTTfjKARd1O4AxkdO5OSXBdcYiNXqyMFgfX33H2oIGtYxeLXCfoGmo12hUqU4aDmzZgzDgS35SV082gj0UeKHmNYADNu_tLEIH94dpma8fr12zJ1OFJzimBxFte0J44s/s1600/b00fae3860fd6740cab40821af35eb46.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEginovT2k2jQxjYTTfjKARd1O4AxkdO5OSXBdcYiNXqyMFgfX33H2oIGtYxeLXCfoGmo12hUqU4aDmzZgzDgS35SV082gj0UeKHmNYADNu_tLEIH94dpma8fr12zJ1OFJzimBxFte0J44s/s320/b00fae3860fd6740cab40821af35eb46.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<span style="color: #38761d; font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: #38761d; font-size: x-large;"> අපි දන්නවා මොනවා ඔවුන් ඔබව දාලා යන්නේ නෑ කියලා. ඒත් ඒක හැමදාටම පොදු දෙයක් නෙමෙයි. අපිට ගොඩක් තැන් ගොඩක් දේවල් නොදැනෙනවා වෙන්න පුළුවන්. එත් අපි හොයලා බලලා තියනවද ??? ඔවුන් අපි වෙනුවෙන් මොන තරං කැපකිරීමක් කරලා තියෙනවද කියලා. නිකන් ලාවටවත් හිතිලා තියනවද හිතුවද?? සමහර විට නොසෑහෙන්න වැඩ තියන වෙලාවට මොන තරං අපහසු අවස්ථා වල ඔවුන් ඔබ ලග ඉන්න ඇති. එත් කියන්න නැතුව ඇති. වෙලාවට කන්න බොන්න නැතුව ඇති බඩගින්නේ ඉදන් ඔබ හෝ ඇය ලග ඉන්න ඇති එත් කියන්න නැතුව ඇති. ඔයාට අසනීපයක් හැදුනම මතක් කරලා බලන්න නිදි මරන්න ඇති, ඔයා ලගටම වෙලා ඉන්න ඇති ඔයා ගැන දුක් වෙන්න ඇති. හොදට මතක් කරලා බලන්න. එත් ඔවුන්ට අසනීපයක් වුන වෙලාවට. එත් හොදටම අපි දන්නවා අපිට එහෙම වෙලාවක් තිබ්බේ නෑ කියලා. වෙලාවට වඩා මතක් වුනේ නෑ කියලා අපි දන්නවා. නැත්තන් අපිට උවමනාවක් නොතියෙන්න ඇති. අපි හිතලා තියෙන්නේ අපේ වැඩ ගැන විතරයි. අපි වැඩ කරා කරා සල්ලි හෙව්වා හෙව්වා හීන පස්සේ ගියා. ගියා. ඇතිද නෑ තවත් යන්න යනවා. ඇති වීමක් නෑ හැබැයි දවසක තේරෙන දවසක් එනවා අපි වෙනුවෙන් කැප කිරීම් කරපු අයව මතක් වෙන. දැනෙයි ඔවුන් අපි වෙනුවෙන් කරපු කියපු දේවල් මතක් වෙයි හුස්ම ගන්න වාරයක් වාරයක් පාසා. ඒත්................<br /><br /></span></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-28980070781218407062016-12-21T11:15:00.000-08:002016-12-21T11:15:43.769-08:00 ඔයා නපුරු උනත් මන් අහිංසක පෙම්වතා වුනා.<br /><br />ගෙවුන කාලය පුරාවට මට දැනුන දෙයක් තමයි හැම කෙනෙකුටම තවත් කෙනෙකුගේ හිතක් තේරුන් ගන්න පුළුවන් කමක් නෑ කියන එක. හැමෝම තම තමන්ගේ තනි තනි අරමුණු වෙනුවෙන් අසීමාන්තික අරමුණු වෙනුවෙන් ඇවිදින එක. හැමෝම තමන් ගැන විතරක් හිතන අනාගතයක් ගැන හිතන සමාජයක් විතරක්ම තමයි. <br /><br />කාට හරි හිතෙයි මට පිස්සු කියලා. එත් ඒ වගේ පිස්සෙකුට බැරිද ආදරේ කරන්න. ඔයනන් කියයි හීන මවන දේවල් ගැන වචන නාස්ති කරන්න එපා කියලා. එහෙම කිව්වා කියලා මගේ හිත රිදෙන්නේ නෑ. ඔයාට නොදැනුන මාව මට ගොඩක් වතවන්වල දැනුනා ඔයාව කියලා. මට පේනවා ඔය ඇස් කන්තිමත්ව හිනා වෙන හිනාව ආදරය අපේ ජීවිත වලට දළුලමින් තියන මොහොතක කියලා .<br /><br />අද වැඩ බිමේදී පුංචි පුංචි වැහි කැට වාහනයට වැටිලා සොර සොර ගාන සද්දේ මගේ හිතේ නිහඩ බව බිදිනවා.මන් මගේ හිතේ මන් ඔයා එක්ක හදන්න හදන ලෝකය ගැන හීන දකින්න ගත්තා. ඔයා???<br /><br />අවුරුදු ගානකට පස්සේ මන් ඔයාව දැක්ක දවස මතකද?? මැයි 27<br /><br />ඔයා දැක්කම ඔයා එක්ක කතා කරාම මන් මගේ ජීවිතේට ලොකුම ලොකු හීනයක් මවා ගත්තා ඒක හරියට සුරංගනා කතාවක් වගේ. ඔයා නපුරු උනත් මන් අහිංසක පෙම්වතා වුනා. මන් මහා බොලද පෙම්වතෙක්ද කියලත් හිතෙනවා එත් ආදරේ වෙනුවෙන් එහෙම හීනයක් මවා ගන්න එකත් මොන තරම් ලොකු හැගිමක්ද ???<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXZLh7RZwe53zJUcHgT9o4rpXstwEXwuigBpOGc_43KmmvOmCSKwJV7L6iOP6qV8wUoG_7yjH8ycEY-SySSIVwTFNwuIWhBaBK2_Kzsv83M-t37nrDiWHPistYMe21ggSjx8KTvUl9jA/s1600/10f78dfa9000657cc133909fd289f0c4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXZLh7RZwe53zJUcHgT9o4rpXstwEXwuigBpOGc_43KmmvOmCSKwJV7L6iOP6qV8wUoG_7yjH8ycEY-SySSIVwTFNwuIWhBaBK2_Kzsv83M-t37nrDiWHPistYMe21ggSjx8KTvUl9jA/s320/10f78dfa9000657cc133909fd289f0c4.jpg" /></a>..</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;">මේ ලෝකයේ වැදගත්ම</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; margin-top: 0px; text-align: start;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;">එමෙන්ම අත්යාවශ්යය</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;">දේ නම් </span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; margin-bottom: 0px; text-align: start;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;">විශ්වාසය හා ප්රේමයයි...</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;">.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; text-align: start;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; text-align: start;">අවසාන නැවතුම ජීවිතයේ හුස්ම පොද දින කීපයක් පිටුපසින් සුබ රැයක්..</span></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-51000723361517430592016-11-17T01:30:00.000-08:002018-12-03T09:21:47.393-08:00උබ කරේ ඒ ආදරේ ගැන experiment එකක් හා නැද්ද.....?ගොඩක් ගනුලමයි ආස නෑලූ බොලඳ, කැත, ලස්සන නැති කොල්ලන්ට<br />
උන් ගොඩක් වෙලාවට හීන මවන්නේ ඒ වගේම ආස දරදඬු උස පියරු බබ්බු වගේ කොල්ලන්ටලූ, මම හොදාකාරවම දන්නවා දන්නවා නෙමේ කියලම තියනවා. නෑ කියන්න එපා උබත් එහෙමයි. <br />
<br />
උඹ උනත් හොයන්න ඇත්තේ එහෙම කොල්ලෙක් ඔව්... හිතුවක්කාර ලස්සන කොල්ලෙක්... <br />
ඒත් උඹට දවසක හිතුනද නැත්නං ඕන කමක් තිබුණ ද උඹේ ඉස්සරහ ආදරේ <br />
වැලපුනු කොල්ලගේ ජීවිතයට එබීල බලන්න උගේ බොළඳකම ඇතුලේ පිරෙන්න තිබුන ගැම්ම , ආදරය <br />
දිහා හැරිලවත් බලන්න...<br />
<br />
මම එක ඇත්තක් කියන්නද හැබැයි පුංචි... රිදෙයිද හිත <br />
උබ කරේ ඒ ආදරේ ගැන experiment එකක් හා නැද්ද.....?<br />
<br />
නෑ...උඹට ඕනකමක් තිබුණේ නෑ උබ කරේ ඌට උබව එපා කරවපු එක උබට ඌව එපා උනත් ඌට උබව එපා උනාද ??? නෑ නේද.... <br />
ඇත්තටම උඹට අවශ්යතාවයක් තිබුණෙත් නෑ ඒ හිතේ හයිය ගැන<br />
උරගාල බලන්න...<br />
<div>
<br />
ඌ මේ ලෝකේ යම්විදිහකින් තනි වෙච්ච එකෙක් ඌට හිතෙන්නේ ඇති ඌ ට ගලපෙන්නෙම උබව කියලා... <br />
ඌට ආපු ප්රශ්ණ එක්ක උගේ හිත පැලෙන්න තරම්<br />
<br />
දුක කියන කාරණේ තීව්ර වෙද්දී ඒ හිත සනසගන්න උබට කතා කළාද උබ කතා කෙරුව විදිහ පොඩ්ඩක් මතක් කරලා බලපන් ඌ හිතේ දුක තියන් කී දවසක් phone ක කට් කරන්න ඇතිද..... ඌ කතා කරේ මුකුත් නෙමෙයි. <br />
<br />
උඹ එක්ක දුක කියනකොට උගේ සැහැල්ලු වෙන්න ඇති <br />
<br />
උඹට බැරිවුනා ඌට කන් දෙන්න... දැන් ඌ උබට ඌ එන ප්රශ්ණ දුක නොකියවනවා වෙන්න පුළුවන් ඒ මොකවත් නෙමේ උබව නැති වෙයි කියලා බයට ප්රශ්න ආපු හැමවෙලේම උබ ඌ ට කිව්වේ උබව දාල යන්න නවත්තලා දාන්න...උබ උගේ ආදරේ 0 දාන හැමවෙලේම ඌ ට ඇඩෙන්න ඇති උබ හිතුවේ මොකද්ද....?<br />
<br />
උඹ හිතුවෙම ඌ හිත හයිය නැති බොලඳයෙක් කියලා. ඔව් උ බොලදයෙක් ඒත් උබත් හිතන්නේ නැති තරං උබට ආදරේ...<br />
<div>
උබ ගැන උ හොයලා බලන තරං අන්ශුවක්වත් උබ උ ගැන හොයලා නෑ සමහර විට ඌ උබ එහෙම කරයි කියලා බලාගෙන ඉදලා ඇස් රිදිලා ඇති ඒත් උ වෙනුවෙන් උබ නිදිමරලා තියේනං උබ ශ්රේෂ්ටයි</div>
<div>
ඒත් උඹ අදටත් දන්නේ නෑ උඹෙන් හාවහූවක් නැතිවෙනකොට කොච්චරක් ප්රශ්ණ තිබුණත්<br />
<br />
ඌ උඹ ගැන හොයලා බැලුවා,<br />
උඹ ගනන් නොගෙන ඉදිද්දී පවා සහසකුත් ප්රශ්ණ ලඟ ඉකිඹින්ද ඒ හිත උඹ නමින් අලුත් ප්රශ්ණයක් හදාගත්තා... උබ හිතන්නේ නැතිව <br />
<br />
උගේ දුක අහන්න එකෙක් මේ ලොකේ හිටියේ නැ<br />
ඒත් ඌ උඹට පුංච් ව්හිළුවක් කරලා උඹේ හිනාහඩ අහල හුඟක් සතුටු වුනා...<br />
<br />
එහෙම විහිළු කරාමත් ඌ ට උබ බැනලා ඇති... <br />
ඒත් ඌ මොනවත් උබට කිව්වද?? <br />
නෑ නේද මුකුත් නෙමේ ඒ දුකයි මේ දුකයි ඌ තනියම විද දරාගන්න ඇති.<br />
<br />
ඌ ප්රශ්ණ ඇතුලේ තෙරපුනා තමයි ඒ වගේම ඌ බොළද වුනේ උඹ ඉස්සරහ විතරයි<br />
ඒත්, අනිත් හැමතැනකදී ම ඌට තිබුණා දැඩි හිතක්<br />
උඹ තාමත් දන්නේ නැති වුනාට අදත් ඌ ජීවත් වෙනවා ඒ උඹට නොපෙනුන දැඩි හිත එක්ක..<br />
<br />
දැවුණූ හිත නිවාගන්න උඹ ලඟම දැවටුනු හිත තාම මැරිලා නෑ, කවදාවත් මැරෙන්නෙත් නෑ හුඟක් ගෑනූ හිත්වලට පිරිමි හිත් හරියටම අඳුරගන්න බෑ...<br />
ගෑනූ කියන්නෙම හරියට ගිණිකන වැටුනු සමනලියන් වගේ නැසෙන බව දැන දැනම ඉටිපහන් එලියටම ජීවිතය පුදකරන පිරිසක්...<br />
<br />
උන් දකින හීන ලඟ උන් බලාපොරොත්තු වෙන<br />
සමහරක් දේවල් ලඟ සැබෑ ආදරය උනත් නිතරගයෙන්ම පැරදෙනවා...<br />
හම්බුනා මේ ආදරේට ආදරේ කරපන් ආයේ උබට luck by chance එකක් නැති වෙන්න පුළුවන් දාහක් අඩු පාඩු තමන් ගාව තියාගෙන අනුන්ගේ අඩුපාඩු කියන හොයන එක නවත්තාපන් යන්න ඕනේ උනාම දාහක් දේවල් ඇති කියන්න ඒත් ඉන්න ඕනෙමනං එකම එක හේතුවක් ඇති..<br />
<br />
ඒ ආදරේ අඩුපාඩුවක් හොයන්න නැති වෙයි..<br />
<br />
සුබ ගමන් </div>
</div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-55796022002521296132016-07-30T21:50:00.000-07:002016-07-30T21:50:16.442-07:00තනිවයි උපන්නේ තනිවයි මැරෙන්නේ මේ ඉන්න ජීවේ කෝලන් නටන්නේ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJKmbb_uxQ9zH1AvVzlniJqJ8x_dXbcbuKMQdeHi10YJVsGFY5kPSZoTKFuiTfL2NQrZRlwrFurIBgr15HA35szlmFTZK4Uv3DxSHCtpjgL_mzxYpEjmi7fIutC19aG4vNd-WXgmQgzZ0/s1600/PSX_20160730_184011.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJKmbb_uxQ9zH1AvVzlniJqJ8x_dXbcbuKMQdeHi10YJVsGFY5kPSZoTKFuiTfL2NQrZRlwrFurIBgr15HA35szlmFTZK4Uv3DxSHCtpjgL_mzxYpEjmi7fIutC19aG4vNd-WXgmQgzZ0/s320/PSX_20160730_184011.jpg" width="240" /></a></div>
ජීවිතේ කියන්නේ දුක. ඇත්තටම .. දුකයි තමයි තමන්ටම කියලා කිසිම කෙනෙක් නැති වුනාම, හිතට පුංචි හරි දුකක් ආව ගමන් කතා කරලා බෙදා ගන්න කෙනෙක් නැති වුනාම, පාළුව කාංසිය යන්න කියව කියව ඉන්න කෙනෙක් නැති වුනාම, දරා ගන්න බැරි තරම් වේදනාවක් හිතට දැනෙනවා සමහර වෙලාවට කාටවත් පෙන්නන්නේ නෑ ඒත් කිසිම වෙලාවක ඒ කඳුලු වලට එළියට එන්න ඉඩක් තියන්නෙත් නෑ.. බැරිම අවතාවක් ආවොත් තම අකත් ඈස් වලින් එලියට පනින්නේ වෙලාවකට හිතෙනවා මම තනිවෙලා නෑ කියලා<br /><br />ඇයි දන්නවද මම කොහොමද හිතන්නේ මම හොඳටම තනි වෙලා කියලා දෙමව්පියෝ සහොදර සහොදරියෝ අපිට ඉන්නවා නේද ඇයි හොඳම යාළුවෝ.. <br /><br />හිතට පාළුවක් තනිකමක් දැනුනම අම්මා එක්ක මොකක් හරි ඔප දූපයක් කියව කියව ඉන්න පුළුවන්, එහෙමත් නැත්නම් නංගිගේ මොකක් හරි ඈදල නංගිත් එක්ක වලියක් දා ගන්න පුළුවන්. ඒ දෙකම කරන්න බෑ නම් යාළුවෙක්ට කතා කරලා මොනවා හරි කියව කියව ඉන්න පුළුවන්..නැත්තන් FB අක පැත්තේ ඇවිල්ලා බොරු කියව කියව ඉන්න පුළුවන් ඒ කොහොම උනත් <br /><br />අපි කැමතියි කවුරු හරි අපෙන් , කෑවද , බිව්වද , නිදා ගත්තද, cls ගියද , GYM යනවද කියලා අහ අහ නිතරම වද දෙනවට. ඒ වගේම අපිත් ඒ වගේ කාට හරි සුන්දර කරදරයක් වෙන්න ආසයි හැම වෙලොවෙම කොල් කර කර SMS කර කර ඉන්න කොට ඇත්තටම දැනෙන්නේ මහ පුදුමාකාර සැහැල්ලුවක්... <br /><br />අපි මොනවා හරි දෙයක් කරන කොට ඕක කරන්න එපා මේක කරන්න අපි ආස ඇඳුමක් අඳින්න ගන්න කොට, ඕක අඳින්න එපා මෙහෙම අඳින්න, අපි ගමනක් බිමනක් යන්න හදනකොට යන ගමන යන අය ගැන හොයලා වාරන නීති පණවන්න බොන්න එපා කියලා සැර කරන්න ඈත්තටම බොන්න හිතෙන්නෙත් නෑ එහෙම කෙනෙක් ඉන්නවනම් ඒකත් එක්තරා විදියක සුන්දර දෙයක් <br /><br />අසනීප උනාම ගව් ගානක් ඇතක හිටියත් බෙහෙත් ගන්න.. වෙලාවට බෙහෙත් බොන්න කිය කිය වද කරන්න කෙනෙක් ඉන්නවනම් කෑමක් කද්දි කාව හරි මතක් වෙනවනම්, ඒ තරම් පිරිපුන් බවක් ජීවිතේ තවත් තියෙනවද.. <br /><br />ඒත් ඔය කියන කිසි දෙයක් අපිට නැත්නම්.. ජීවිතේ පාළුයි නම්... හිස් නම් .. බලාපෙරොත්තු සුනු විසුණු වෙලා නැත්තටම නැති වෙලා ගිහින්නම් .. අනාගතය කියන දේ හිස් තැනක් විතරයි නම්.. ජීවත් වීමේ අරමුණ අපිවත් නොදන්නවානම්... <br /><br />දෛවය විසින් දිලා තියෙන ඒ දඬුවම හරිම වේදනාකාරියි තමයි... ජීවත් උනා ඇති දැන් නම් මැරෙන්න කාලේ හරි කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි.. ඒත් ජීවත් වෙලා හෙට උදේ වෙද්දී හුචස් වෙලා ඉදිද ඇහැරුනේ නැත්තන් කියලා හිතනකොට මැරෙන්න හිතෙනවා <br /><br />මැරෙන්න තීරණය කරන විනාඩියේ හිත වෙන දේකට යොමු කරා නම් පස්සෙන් පහු දවසක හිතෙයි අපරාදේ අහවල් දවසේ මම මැරුනනම් මේ සතුට අද විඳින්න වෙන්නේ නැහැනේ කියලා...<br /><br />ඉතින් මට කියන්න තියෙන්නේ ජීවිතේ කියන්නේ එන්තරා අයුරකින් මහගිරි දඹක්.. ඒක නගින්නම වෙනවා අපිට සිරිපා පියුම වැඳ ගන්න.. බෑයි කියලා අතර මඟ දාලා ගියොත් හිමි වෙන්න තියෙන දේවල් ගොඩක් සදා කාලිකව අහිමි වෙලා යනවා.. <br /><br />මට වෙලා තියෙන්නේ හැමදාම suupa suupa ,ඇඩෙනවා,එල එල කිය කිය ඉන්න තම එක වෙලාවකට මගේ ජීවිතේ ගැන මම දකින්නේ එහෙම. මම හොයා ගත්තා විසඳුමක්.. ඒ මොකක්ද දන්නවද..<br /><br />මගේ දෛවයට ඔනි මාව තනි කරන්නනම් මම ඒ තනි කම ආසාවෙන් බාර ගන්නවා.. දුක්බර තනිකම සුන්දර විදියට දකිනවා..ඒත් හැමදාමත් තනියම ඉන්න වෙයි කියලා හිතෙද්දි ආයිමත් ඇස් වල කඳුලු පිරෙනවා.. ඒත් මම අඬන්නේ නැහැ.... අම්මා තාත්තා කවදා හරි නැති දවසකට නංගී හරි මැරෙන මොහොතේ කටට වතුර පොදක් හරි දැවී කියලා හිතනවා නුපුරුදු දෙකට වඩා පුරුදු තනිකම හැමදාමත් මට තනි රකී "තනිවයි උපන්නේ තනිවයි මැරෙන්නේ මේ ඉන්න ජීවේ කෝලන් නටන්නේ " කියලා හිතනවා ඇරෙන්න තනි වෙච්ච හිතයි මමයි වෙන මොන කරන්නද???ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-83612330579795022782016-07-26T09:33:00.001-07:002016-07-26T09:34:47.074-07:00විඳවපු ජීවිතේ ම විදින්න පුරුදු කලේ ඔයාගෙ ආදරේ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiNfiwxRet-25K2a0mi260rIkGAoYYP7hS9-zAixhzPEXmgYScFCkiNzeYzHTJbJ5e5j135_qTDw84JNpv1LkJbBQ5od4FiHMA9ueOzc1RZnZ1Pv6OyxHM8Z9yW0fpYQMrCgy2TdvLRpY/s1600/13867017_1042487239173867_1435332996_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: x-large;"><img border="0" height="187" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiNfiwxRet-25K2a0mi260rIkGAoYYP7hS9-zAixhzPEXmgYScFCkiNzeYzHTJbJ5e5j135_qTDw84JNpv1LkJbBQ5od4FiHMA9ueOzc1RZnZ1Pv6OyxHM8Z9yW0fpYQMrCgy2TdvLRpY/s320/13867017_1042487239173867_1435332996_n.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-size: x-large;">මම දන්නේ නැති ගොඩක් දේවල් තියනවා. මමත් වැරදි ඇති එත් ඔයා ආවම ජීවිතේට මගෙ හැමදේම හරියාවි කියල හිතනා. එත් මට දැන් තේරෙනවා නෑ යම් යම් දේවල් වැරදිලාද කියලා. ඔයා තාම ඉගන ගද්දි මම ඔයාට හැමවෙලේම වද දෙනවා නේද කියලා. එහෙමත් බෑ මට දවසක් ඉන්න පුළුවන් දෙකකුත් ඉන්නන් එත් ඔයාව නොදැක ඉන්න කතා නොකර ඉන්න බැරි තරං මන් ඔයාට ආදරේ වෙලා.. ඒ ආදරේ ඔයාට වදයක්ද??? කියලා මට හිතෙනවා. සත්තකින්ම මම දන්නේ නැති දෙයක් කොහොමද එහෙම ඉන්නේ කියලා.මම රොබෝ කෙනෙක් වුනා නම් එහෙම ඉන්න තිබ්බා. හැමදේම හරි ගිහින් නෑ කිව්වේ මම ඉවසීම නැතිම වෙලා. ඔයාව දකින්න කතා කරන්න ඔලුව තියන් මගේ මුණ කොටියෙක් වගේ පහුරු ගාව ගන්න. ඇත්තටම ඉවසීම නැති වෙලා. ඒ ආදරේ වැඩිකමට කියලා නිකමට ඉන්න ගමන් මට හිතෙනවා. ඔයාටත් එහෙම හිතෙනවද??</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">ඉස්සර වගෙ නමේ පිස්සු නටන එක දැන් ටික ටික අඩු වෙලා. අනාගතේ ගැන හිතන්න මට ඉස්සරලම මේ ප්ලෑන් අදින මට ප්ලැන් එකක් ඇදලා දුන්නේ ඔයා ජීවිතේ කව්රුත් ඒ වගේ මාස්ටර් ප්ලෑන් එකක් ඇදලා දීලා නෑ. දුන්නනං දුන්නේ අම්මා තාත්තා විතරයි. මාව මගේ මිනිස්සු ලියලා ඉවර වුන පෑන වගේ අහක දාද්දි ඔයා තමයි. අයියේ අපි දෙන්න මේ වෙද්දී මේ තැනට යමු. යනවා රත්තරන්. අදටත් ඔයා දන්නවා මන් මහන්සි වෙන විදිහ. එකට මට </span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">ඔයාගෙ ආදරේ අත්වැලක් උනා </span><br />
<span style="font-size: x-large;">කොච්චර දුරක හිටියත් මම කැමැති නෑ ඔයා දුර ඉන්නේ කියලා මට දැනෙන්නේ එකයි විටින් විටෙ වද දෙන්නේ හැම වෙලේම මන් බලන්නේ ඔයගෙන්ද ඒ මෙව්වා එක කියලා බලන බලන හැමතැනක ඔයා ඉන්නකොට මම හිතින් එක එක වෙලාවට එක එක රටවල යනවා. ඔයා ඉල්ලන ඒවා මම අරන් දෙන්න බෑ කියද්දී ඔයාගේ මුණ පුස් කාපු බැලුනයක් වගේ වෙනවා. පස්සේ මම එක අරන් දෙනවා. මම හිතින් හිතනවා.මට දැනුනේ ඔයා මගෙ ළඟ වගේ..</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">ඔයාගෙ කටහඬ අහලා මට එක එක ප්රසන එනකොට මම ඔයාට කතා කරනවා. මම මගෙ හිත හදා ගන්නවා. ඔයත් ඒවාට එක එක විසදුම් දෙනවා. ඔයාට එකම ගැටලුව මගේ බඩයි රව්ලයි මට ඔයා කියන ඒවාට හිනත් යනවා මම කපන්නේ නැතුව ඉන්නකොට ඔයා බනිනවා මම හරි ආසයි. ඔයා ඒ බනින විදිහට ඉතින් මට හිතෙනවා එහෙමම ඉන්න ඔයාට මතකද මම දුන්න surprise</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">පට්ටම එක නෙමේ පොඩි එක දැන් තරහෙන් ඔරවන්න එපා. මම දන්නවා දැන් තරහ බනි ඔයා මටමයි කතා ලියන්නේ කියලා. </span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">දවසක් වැඩ කරන තැන ලොකු ප්රස්නයක් වෙලා. මම එනකොට ඔයා ඇවිත් සින්නට බනින හැටියට මට තනියම හිනා ඔය මම දිහා බලල හිනා වෙන්නේ හොරෙන් මට ඉතින් අර අවුල මතක් වෙන්නේ පහුවදාට එතකොට ඉතින් ආයේ මුල ඉදන් ප්රශ්නෙට උත්තර හොයන්න ඕනේ මම ඔයාගේ හිනාවට බැන බැන මොකද ඔයාගේ හිනාව තම මට ඒක අමතක කරේ එත් මට ආයේ ඒ ප්රස්නේ අමතක වෙන්නේ ඔයාගේ හිනාව මතක් වෙලා. එක අතකට බලන් ගිහාම අපි දෙන්නගෙම හිනාවත් එක වගේ මටත් හිනා යන්නේ ඔහොම මන් එක්ක අපේ කව්රුත් හිනා වෙන්නේ නැත්තේ දරාගන්න බැරි තරං මගේ වටේ ඉන්න උන් ගුටි කනවා. හැමදාම වගේ මම අපහු යනකොට යන්නේ ඔක්කොම අමතක වෙලා ඔයාගෙ හිනාව ඇහුවාම මට</span><br />
<span style="font-size: x-large;">මට හිතුනේ ..තිබුන ප්රශ්න සේරම විසදුනා වගෙ...</span><br />
<span style="font-size: x-large;">පුදුමයි...</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">ආදරේත් මේ වගේද කියලා හිතෙනවා. මම දන්නේ න මම ඔයාට ආදරේ කරනවද කියලා මම එහෙමට කියලා ආදරයක් ලබලා න දීලා විතරයි මට ඔයාව නැති වෙයිද කියන බය වෙලාවකට එනවා එත් මම දන්නවා ඔයා එහෙම කරන්නේ න කියලා මන් වගේම ඔයාටත් එහෙම හිතෙයි එත් මම කියලා තියනවා මගේ ආදරේ නැතුව යන්නේ එක තැනකදී විතරයි කියලා.</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">ඔයාගෙ එකම එක සතුටක් උනත්...</span><br />
<span style="font-size: x-large;">මට මගේ හැම සතුටක්ම කර ගන්න පුලුවන්...</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<div>
<span style="font-size: x-large;">''' විඳවපු ජීවිතේ ම විදින්න පුරුදු කලේ</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">ඔයාගෙ ආදරේ....''</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: x-large;">මම හැමදාමත් ආදරෙයි මගේ රත්තන් එකයි වද දෙන්නේ ඔයා නොදන්නවා උනාට මට ඔයා මගේ හැමදේම. එකයි මොන දේ උනත් ඔයාට තනිවෙන්න දෙන්නේ නැත්තේ හැමවෙලේම කරදර කරනවට සමා වෙන්නේ මැණික. පුළුවන්නන් කියලා දෙන්නේ ඔයාව නැතුව ටිකක් හරි ඉන්න විදිහ ඔයාගෙන් කිසිම දෙයක් නැති උන ගමන් තරහ යන්නේ එකයි. නැතුව ආදරේ නැතුව නෙමේ</span><br />
<span style="font-size: x-large;"><br /></span>
<span style="font-size: x-large;">මං ඔයාට ආදරෙයි මහමෙරක් වගේ...සත්තයි සුදු මැණික </span>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-47169327283220102952016-07-25T13:17:00.000-07:002016-07-25T19:34:14.260-07:00 එකෝමත් එක රටක කතාවක් නොවුනත් මේකත් කතාවක්<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiF6ESzdJzqn1Ovf0s6yLitHffpIRl8DjkNL9_mpoL7oGVBNrrkYa0gA8tjj4udvW4Br_47budeEYj0GWAGqjTh-QsC3Ox05heSaPaJadjv8CPRqy_pQ2z1CNGDqFOBAcTSNjBgh1cSUE/s1600/images+%25283%2529.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiF6ESzdJzqn1Ovf0s6yLitHffpIRl8DjkNL9_mpoL7oGVBNrrkYa0gA8tjj4udvW4Br_47budeEYj0GWAGqjTh-QsC3Ox05heSaPaJadjv8CPRqy_pQ2z1CNGDqFOBAcTSNjBgh1cSUE/s1600/images+%25283%2529.jpg" /></a><a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1041929175896340&set=a.1041929159229675.1073742033.100002378014132&type=3"></a><span style="font-size: x-large;">එකෝමත් එක රටක කතාවක් නොවුනත් මේකත් කතාවක් මේ කතාව මට කිව්වේ මගේ හිතවතෙක්. කොල්ලෙකුයි කෙල්ලෙකුයි ගැන කොල්ලට අපි දසුන් කියමු කෙල්ලට රන්දී කියමු. මේ කතාව මතු වෙන්නේ මගේ ෆොනේ එකට ආව මිස් කෝල් එකක් මම ගණන් නොගෙන හිටපු හින්ද ඒ හිතවතා මට කිව්වා "එහෙම කරන්න එපා මචන් සමහර විට මේ කෝල් එක උබට ආයේ එයිද දන්නේ නෑ" මම ඇහුවා "ඇයි උබ එහෙම කියන්නේ" කියලා. අන්න එතකොට තමයි මේ කතාව එයා මට කිව්වේ. </span><br />
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">ඉතින් මන් කතාවට එන්නන්කෝ ඔන්න ඉතින් අපේ කතා නායකයා දසුන් ඉන්නේ එයාට ඉදලා තියනවා. රන්දි කියලා කෙල්ලෙක් ඉතින් මේ දසුන් රන්ධිට ගොඩක් ආදරෙයි. රන්ධිත් දසුන්ට ගොඩක් ආදරෙයි. දෙන්න හිටපු ගමන් රණ්ඩු වෙනවා ආයේ යාලු වෙනවා. අපි වගේම තමයි හරිම ආදරෙන් තමයි. ඉදලා තියෙන්නේ. </span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">මේ දසුන් ජොබ් එක විදිහට කරලා තියෙන්නේ තමන්ගෙම ව්යාපාරයක් හදා ගෙන යන ගමනක්. රන්ධි ජොබ් එක කරලා තියෙන්නේ ලොකු කම්පැනියක හොද පොස්ට් එකක්. ඉතින් මේ දෙන්න ගොඩක් ආදරෙන් ඉදලා තියෙන්නේ දවසක් කෙල්ලගේ office එකේ ලොක්කගේ අම්මා නැති වෙලා හදිස්සියේ යන්න වෙනවා අම්පාරේ වැඩකරන තැන කට්ටිය බස් එකකුත් කතා කරගෙන යනවා අම්පාරේ.</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">ඒක ඉතින් කොල්ලට කියන්නේ කලින් දවසේ "කපිල සර් ගේ අම්මා නැතිවෙලා කට්ටිය හෙට එහෙ යනවා. " දසුන් ඉතින් "අහ් ඇත්තද අනේ මට නං එන්න වෙන්නේ නැ බබා මම හෙට අලුත් project එක ගැන කතා කරගන්න කියලා යනවා ඔයා ගිහින් එන්න" කියලා රන්දිට කියනවා රන්ධිත් "හරි දසුන් මම එහෙනං හෙට පාන්දරම යනවා එත් මන් ඔයාට කතා කරන්නන්" කියනවා කොහොම හරි දෙන්න යන්නේ ගොඩක් දුර ඒත් දසුන්ගේ හිතට හරි නෑ දසුන් හිටියනං රන්ධිව තනියම යවන්නේ නෑ මොකද රන්ධි හරියට පොඩි එකෙක් වගේ පාර පනින්න දන්නෙත් නෑලු. එත් ඉතින් දසුන්ට කරන්න දෙයක් නැති නිසා දසුන් රන්ධිට යන්න කියනවා.</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">කොහොම හරි දෙන්නම උදේ ලෑස්තිවෙලා ගමන් දෙක පිට වෙලා. දසුන් ඉතින් ගිය වෙලේ ඉදන් කල්පනාව තිබිලා තියෙන්නේ රන්ධි ගැන නිතරම sms call දි...දී..... බලලා තියෙන්නේ රන්ධි ගිහින්ද මොකද කරන්නේ කියලා. කොච්චර වැඩ තිබ්බත් හැම වෙලේම රන්ධිට කෝල් කර කර දැන් කොහෙද ගියාද අව්ලක් නෑ නේද කියලා. වෙලාවකට රන්ධිටත් මේක මාර වදයක් වෙන්නේ ඇති. ගිය වෙලේ ඉදන් රන්ධිත් නිකන් ඉදලා නැ එක එක වැඩ යාලුවෝ එක්ක කයිය ගහන තරං වැඩක් තියේද ??? ඉතින් ඒ අස්සේ අර යකත් වද දෙනවා. ඕනවට එපාවට රන්ධි sms එකක් කෙටුවත් දසුන් පිස්සා වගේ ගිය වැඩේ කරන්නේ නැතුව රන්ධිටත් වද දෙනවා බැරිම තැන රන්ධි ෆොනේ එක silent කරලා බෑග් එකට දාල හරි හරියට කතාවලු ඇයි ඒ වගේ දවසක කතා කරේ නැත්තන් ආයේ කවදා කතා කරන්නද ??</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">ඔය අතරේ දසුන් sms 48 කුයි misscall 35 අරගෙන රන්ධිටත් කතා වල රස මිසක් එකේ ගානක් ගිහින් නැ. ඔහොම ඔහොම වෙලාව ගිහින් රන්ධි ෆෝන් එක අරන් බලද්දී දැකලා අර දසුන්ගේ කෙටි පණිවිඩ ටිකයි. මිස් කෝල් ටිකයි රන්ධිත් හිනා වෙලා "අනේ මේ පිස්සට දවසක් මන් නැතුව ඉන්න බැනේ බැරිවෙලාවත් මන් මැරිලා ගියොත් මොනවා වෙයිද දන්නෑ" කියලා හිතින් හිත හිත දසුන්ට කෝල් එකක් අරන් එතකොට එහා පැත්තෙන් කියලා තියෙන්නේ ෆෝන් එක ඔෆ් කියලා. "ඒ මෝඩය පිස්සා" කියලා තමන්ටම කියන ගමන් රන්ධි නැවතත් පෙර පුරුදු වැඩේටම සෙට් වෙලා.</span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">එත් වෙලා තියෙන්නේ ඒක නෙමේ රන්ධිගෙන් කිසිම ප්රතිචාරයක් නැති නිසා දසුන් කරන්න ගිය වැඩේ නවත්තලා ගෙදර ඇවිත් ඒ එන ගමන් රන්දිට කෙටි පණිවිඩයක් කොටන්න ෆෝන් එක අරන් sms1ක් ගහලා එත් එක යවන්න වෙලා නෑ දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගේ 87km කනුවේදී දසුන් ආව වාහනේ පාරෙන් පිට පැනලා ආරක්ෂක වැඩේ හැප්පිලා සහනාදාර කාණ්ඩ රෝහලට අරගෙන යනකොට දසුන් මේ ලෝකේ අත ඇරලා අන්තිම ඔක්ෂිජන් ටික අරගෙන කාබන්ඩයොක්සයිඩ් එක්ක දසුන්ගේ ජීවන සුවද මේ වාතයට මුසු කරලා ඉවරයි. </span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">දසුන්ට මොනවා හිතෙන්න ඇතිද?? කීපාරක් රන්ධිව මතක් වෙන්න ඇතිද?? අම්මා තාත්තා හෙට අනිද්දා කැම්පස් යන්න බලන් ඉන්න මල්ලිව??? ගෙදර ගිය ගමන් කාටත් කලින් දසුන්ව පිළිගන්න හුරතලා ටු ටුව උවත් මතක් වෙන්න ඇති.. මොන තරං දේවල් ඒ හිතේ තියෙන්න ඇතිද ගුලි වෙලා. </span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;">සමහර විට රන්ධිට කෝල් කරේ මොකක් හරි හදිස්සියක්ද දන්නෙත් නැ. ඇත්තටම දසුන්ට මොනවා හිතෙන්න ඇතිද?? රන්දී දන්නෙත් ගෙදර ගිහාම රන්දි ගොඩක් ඇඬුවා. ඇත්ත සමහර විට රන්දි කෝල් ආන්සර් කරානං දසුන් ජීවත්වතුන් අතර ඉන්නත් තිබ්බා රන්දි හිතන්න නැතුව ඇති. මෙහෙම දෙයක් වෙයි කියලා. දසුන් අනතුර වෙලා වේදනාවෙන් කොච්චර වෙලා ඉන්න ඇතිද??? තමන්ගෙ ජීවිතය තව ටිකකින් අවසන් වෙනවා කියලා හිතන්න නැතුව ඇති. </span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: x-large;"> ජීවිතය තන අග පිනි බිද වැන්නෙ කියන්නෙ. ඒකයි අපි දන්නැ අපිත් කොයි මොහොතක මෙතනින් යයිද කියලා දසුන් මේ වෙද්දී අපි අතර නැ අපිට පුළුවන්නන් දවසේ පැය24 න් විනාඩි 1440න් තත්පර 86400න් එක විනාඩියක් එක තත්පරයක් එක පැයක් තමන්ගේ අය වෙනුවෙන් කැප කරන්න. සමහර විට ආයේ ජීවිතේට ඒ අවස්ථාව ලැබෙන එකක් නැ.අපි දන්නේ නැ එයාලා මොන අවස්ථාවක ඉන්නවද කියලා. මොහොතක් එයාල වෙනුවෙන් කැපකරන්න දසුන්ට වගේ වෙන්න දෙන්න එපා පොලිසියෙන් වැටිලා තිබුන ෆෝන් එක රන්ධිට දීලා. එකේ අන්තිමට ගහලා තියෙන්නේ. "baba mata oya nathuwa paaluyi free welawaka msg ekak danna dan koheda??"</span></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-89850031944961790332016-07-20T01:54:00.001-07:002016-07-20T01:54:10.960-07:00මගෙන් පලි ගන්න හැදුවා හා සමානයි.<div>
<span style="font-size: large;">සමහර දේවල් මට වුනත් දාල යන්න වෙනවා කියලා මට හිතෙනවා. ඒ වෙලාවට මට ඔයාව මට මතක් වෙනවා. ඇස් වලට එන කදුළු කැට ඔහේ හේදිලා බිමට වැටෙද්දී ඔයාගේ රූපේ චයාවක් වෙලා නොපෙනී යනවා. මතකද ඔයා නොසැහෙන්න බැනපු දවස එදා මට හිතුනේ එහෙම </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">එත් එදා නෙමේ අද වෙද්දී හැමදේම ගොඩක් වෙනස් වෙලා ගණන් වල තිබ්බ ම පො සා කු පො ගු වලට දෙකේ ඉලක්කම නැතුවම බෑ වගේ මට ඔයාව නැතුවම බැරි වෙලා.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">අද මට ඔය ඉන්නවා ඔයාට මම ඉන්නවා. ඔයා මගෙන් අහනවා ඔයා අයියේ මට ඇත්තටම ආදරේද කියලා මම එකපාරට නෑ කිව්වම ඔය ඇස් දෙකට කදුළු එනවා මම එච්චර ගොඩක් ආදරේ කරන ඔය ඇස් දෙකට කදුළු ඇවිල්ලා කැත කරනකොට මම ඒ වෙලාවට කියනවා මම ඔයාට විහිළුවක් කරේ කියලා. එතකොට මාව කොනිත්තලා. ඔයා අහනවා මගෙන් ආදරේට ඔච්චර රිද්දන්න පුලුවන්ද කියලා. මම ආස කරේ නෑ ඔය ඇස් වල කදුළු දකින්න. ඒක තමයි ඇත්ත.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මන් මගේ කාර් එකට වෙලා විදුවෙන් එහා ඇහෙන කන්කරච්චලයක් නැති වාහන අස්සෙන් ආයුර්වේද ගේට්ටුවෙන් ඔයා එනවද කියලා බැලුවේ. ඔයා මට ආදරේ කියලා කිව්වට පස්සේ හමුවන පලවෙනි හමුවීම 2015.05.27 ඔයාට මතකද??? මගේ පපුවත් දැඩි බිඩි ගාල ගැහෙනකොට සයිට් මිරර් එකෙන් ඔයා ටික ටික මැවෙන්න ගන්නවා. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">කොන්ඩේ දෙකට බෙදලා ලස්සනට ගොතලා කෝල් එකක් දීලා මගෙන් අහනවා අයියේ ඔයා ඇවිල්ලද ඉන්නේ කියලා. මන් නෑ කිව්වම හරි කමක් නෑ මම යන්නන් කියලා ෆෝන් එක කට් කරන්න හදද්දී මම ඇවිල්ල ඉන්නේ ඔයා ඔය ඉස්සර තියන ලම්බෝගිනිය වගේ පෙන කාර් එකට නගින්න කියලා. ඇයි ඔයාට ඔච්චර තරහ යන්නේ???</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මම හැමදාම දකින මුණු මැද්දේ හැමදාම දකින ඇස් මැද්දේ මට එක මොහොතකදී එක තත්පර ගනකදී මට ඔයාව නොදක ඉන්න බැරි තරං හේතුවක් නැතත් හේතුවක් හදන් ඔයාව දකින්න මට ඕනේ වුනා.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">මතකද ඔයාට උපන්දිනේ දවස එක ඔයාට අමතක නොවන සිහිවටනයක් දුන්නා. ඔයා මට එකට නොසේහෙන්න බැන්නා. කේන්තියට. ඒ බැනලා ටික වෙලාවකින් මම ආව හයිවේ බස් එක අනතුරකට ලක් වුනා. මට හරියටම චිත්රපටියක් වගේ සමහර විට අපි ඔක්කොම මැරෙන්නත් ඉඩ තිබ්බා. මට මතක් වුනේ එහෙම වුනානන් ඔයා තනිවෙයි කියන හැගීම විතරයි. ඔයා ඉල්ලුවේ ඔයාට තනියම ඉන්න දෙන්න කියලා විතරයි. දෙවියෝ ඔයාගේ ඉල්ලීම දෙන්න හැදුවද කියලත් පස්සේ කල්පනා කරද්දී මට හිතුනා. ඒ දෙවියොත් කැමති නෑ ඔය ඇස් දෙකට කදුළු එනවට ඒ කදුලට මමත් හේතුවක් හින්ද දෙවියොත් <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1w7xgOLpsA_2PlrrK_8RstWf6b6hILHPH8CwCLEPiG8kUyTgyjaltdJT1JilRxm9JxIA0QcGx7huJMcNwpppiHHgfwYJhgj296C5cAWYPwxxd1Ky0Y939D5zXUsu-FEwy7bosI48oPPQ/s1600/12776797_945970942158831_919248331_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1w7xgOLpsA_2PlrrK_8RstWf6b6hILHPH8CwCLEPiG8kUyTgyjaltdJT1JilRxm9JxIA0QcGx7huJMcNwpppiHHgfwYJhgj296C5cAWYPwxxd1Ky0Y939D5zXUsu-FEwy7bosI48oPPQ/s320/12776797_945970942158831_919248331_o.jpg" width="320" /></a></div>
මගෙන් පලි ගන්න හැදුවා හා සමානයි. මට දැන් බෑ ඔයා නැතුව ජීවත් වෙන්න. අවන්කවම කියන්න ඔයාට පුලුවන්ද....???</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">හ්ම්ම්ම්ම් ඔයාට................. ඇත්තටම මම ආදරේ කියලා ඔයාට දැනෙන්නේ නැද්ද ??????? මට වෙලාවකට එහෙමත් හිතෙනවා. ඔයා හරි එත් මම ඒ කව්රුවත් නෙමේ මගේ ආදරේ ඔයාට තවත් වැඩි වෙනවා මිස පෙනන මානයක අඩුවීමක් නං නෑ.. </span></div>
<div>
<br /></div>
ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-73866315083515984542016-07-09T12:08:00.001-07:002016-07-09T12:08:19.823-07:00කවුරුවත් ආදරය නොකළ තරමට<span style="font-size: x-large;">මට අද ගොඩක් පාළුව දැනුන දවසක්. හ්ම්ම් ඔව් ඔයා නැති පාළුව බාගදාක අපි අපිම තෙරුන් ගන්න තරං සංකීර්ණ වුන ජීවිතෙත් මමත් ඔයත් මෙහෙම පාලුවෙන් ඉන්න දැනෙන්න එක හේතුවක් වෙන්න ඇති. අතිතකාමි හැගීම් ගොන්නන් එක්ක සටන් කරනවා. වෙලාවට ඉඩක් ලැබුන හැමවිටම ඔයත් එක්ක ඉන්න ලැබනවනන් එක ලොකු සතුටක්. හැබැයි ඒ දුරස්ථ බව ද නැත්තන් හැගිමක්ද කියන්න මම දන්නේ නෑ. <br /><br /><br />ජීවිතේ මග හැරුනා යමක් <br />හදා ගන්න බැරි තරමට <br />නෙතු යටින් කදුළු වැටුනා යම් දුකකට <br />කියා ගන්න බැරි තරමට <br />මම නුබට ආදරය කරනවා <br />කවුරුවත් ආදරය නොකළ තරමට <br /><br />ලොකු පුතා </span>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-8448096096995047752016-04-17T10:20:00.003-07:002016-04-17T10:21:40.559-07:00අහස , ඔබට සතුටුද දැන් <span style="font-size: large;">අද මම එලියට වෙලා ඉන්නකොට ඉබේටම වගේ </span><span style="font-size: large;">අහස දිහා බැලුනා. බැලුනා නෙමේ බැලුවා කිව්වොත් තමා හරි එක වලාකුලක් වැහි බින්දුවක් වට්ටන්න හිතන අහසක් නෙමේ තද ඉර එලිය හින්ද මුළු පරිසරයම මොකද්දෝ මන්ද නිහඩ බවක් වෙලා. එතකොටම මට හිතුනා අහසත් එයා වගේ නේද කියලා ඔව් ඔයා වගේ.. අදොරත්ත කිරණ වගේ ඔයත් හිටපු ගමන් ඔයාගේ දුක පෙරලා චුටි හරි සතුට එවනවා මට මාව සතුටින් තියන්න, එත් ඔයා දැන උන්නේ නැති තාමත් දන්නේ නැති එක ඇත්තක් තියනවා. දැන් අහන්න එපා නහය මෙව්වා කරලා නළල රැලි ගන්නලා මොකද්ද ඒ ඇත්ත කියලා නොදන්නවා වගේ... හොදට හිතන්න</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔයාගේ සතුට මගේ සතුට ඇයි දැන් හිනා වෙන්නේ බොරුවට එකවත් මතක නෑ ඔන්න මුණ කළු උනා ඔයාට මුකුත් කියන්න බෑ අහසේ පා වෙලා යන වලාකුළු වගේ මොහොතින් මොහොතින් වෙනස් වෙනවා දන් ඇයි ඇස් වල කදුළු පිරිල්ලා හ්ම්ම්ම්ම්..... </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hX6DVQQHjkcCTDD8t989uUfqxq1g8AvrbPQczTSlL2HgLOoVUlC_72K9-9YTCDeb7PJWRbPNVlW67dn7mE-Q7SvkLBI-AqzZ0JAit77FtIqmq1b47DIYdHwmjqSuZvd2zPWSRChXb6Q/s1600/13023528_980921141997144_991984907_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hX6DVQQHjkcCTDD8t989uUfqxq1g8AvrbPQczTSlL2HgLOoVUlC_72K9-9YTCDeb7PJWRbPNVlW67dn7mE-Q7SvkLBI-AqzZ0JAit77FtIqmq1b47DIYdHwmjqSuZvd2zPWSRChXb6Q/s320/13023528_980921141997144_991984907_n.jpg" width="320" /></span></a><span style="font-size: large;">මට මතකයි ඔහොම ඔයයි මමයි කොච්චර නම් කතා කර කර හිටියද ඉන්නවද එත් මම දන්නේ නැ දැනුත් ඔයා ඉන්නේ සතුටෙන්ද දුකෙන්ද කියලා. මම මට පුළුවන් උපරිමේටම හදන්නේ ඔයාව සතුටු කරන්න. කළු වෙලා අකුණු ගහන අහස වගේ මන් කියන ඒවාට තරහ ගිහින් වහින්න හදන වැස්ස වගේ. ඔය ඇස වලින් කදුළු එද්දී වැහලා පොලව තෙමන වැස්සට වඩා ඔය ඇස වලින් වැටෙන කදුළු බින්දු වලට මම බයයි. ඇයි හොරෙන් හිනා වෙන්නේ මම කිව්වේ ඔයාට බයයි කියලා නෙමේ ඔයාගේ ඇස වල වැටෙන්න ඔන්න මෙන්නේ තියන කදුළු වලට බයයි කියලා. හ්ම්ම්ම්ම්ම්</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වෙලාවකට මට හිතෙනවා මේක අහස නෙමේ පොලව කියලා හැමෝම දාන කොහෙවත් යන කුණු ගොඩක් ඔලුවේ දා ගෙන එකට තරහෙන් භුමි කම්පා කරන්නේ මාත් එක්ක. හැමෝටම වගේ මම දැන් දන්නවා. ඔයා ඔයා අහස වෙලාවකට මහා පොලව තවත් වෙලාවකට පායලා පායලා ඉරි තලපු මහා පොලවට වැටෙන පිනි වැස්ස. මම දන්නවා මේක කිව්වම ඔයා මට බනි ඔයාට ඕනේ මට ලැජ්ජා කරන්නද කියලා. එත් මගේ හිතේ ඔයාට කියන්න කරන්න කිසිම ලැජ්ජාවක් නැ. ඇත්තටම දවසක මාව දාල ගියත් ඉඩෝරෙට අහු උන ගසුත් කැමතියි. එක පාරක් හරි වැහැපු වැස්සට මමත් ඒ වගේ ඔයාගෙන් ලැබුන ලැබෙන ආදරේට හැමදාම ආදරේ කරයි කරාවි ගිහින් එන්නන්</span> <span style="font-size: x-large;">ඔබට සතුටුද දැන් </span>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-4285610441400101272016-03-26T00:52:00.001-07:002016-04-07T13:14:43.508-07:00අද ඔයාව මෙහෙම දකින්න මම නෑ.අවුරුදු ගාණකට පස්සෙ ඔයාව දැක්කම මගෙ හිත ආයෙම අතීතයට ගියා.අමතක කරන්න හැදුවට අමතක කරන්න බැරි ඒ දවස සිතුවමක් වගේ දිගහැරෙන්න වුනා.අපේ ආදරේ වෙනුවෙන් මම මොනාද නොකලේ......<br />
"අපි මේක නවත්තමු.."<br />
" මොකක්ද ?...."<br />
"අපේ සම්බන්ධය..."<br />
"ඇයි ඒ?..."<br />
"අපේ ගෙදරින් කැමති නෑ..."<br />
"හේතුව කියන්න පුලුවන්ද ?.."<br />
"ඒක අහන්න එපා මගෙන්.."<br />
"කියන්නකො..."<br />
"අයියේ,තේරුම් ගන්න.ගෙදරින් අහන දේවල් වලට මම මොනවද කියන්නෙ.අනික.....ඔයාල කොහෙද අපි කොහෙද?.."<br />
"හ්ම්.....ඒ කියන්නෙ මම දුප්පත් කියලනෙ .එහෙනම් ඇයි අපි මේ තරම් දුරක් ආවෙ.ඇයි මට ඔයාව තේරුම් ගන්න බැරි වුනේ...."<br />
එදා එහෙම කියල ගිය ඔයාව අද දැක්කට මහා ලොකු වෙනසක් නෑ ඔයාගෙ.මම වාහනේ පාර අයිනෙ නවත්තලා බලන් උන්නෙ ඔයා දරුවත් එක්ක පයින්ම යන දිහාව.මම හැමවෙලාවෙම මගෙ හිතට කියන්නෙ ඔයා දැන් මගෙ නෙවෙයි කියල.ඔයගෙ හිතේ මා ගැන ආදරයක් නෑ කියලා.ඒත් හිත පිලිගන්නෙ නෑ ඒක. මට මගෙ අතින්ම බෙල්ල හිරගන්න බෑ නැත්නම් අද ඔයාව මෙහෙම දකින්න මම නෑ.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg07vn25T5MOrmtu0FdwsRidYghuewva-xkxELc2O9asTQFY4ZSFRIneK0y23RF5BUXu6ACviIIYi0TsLVugefJhu8988Z6AwkUuS_sUdZSa36j69KqDbWojcrIB-dCcp_fr_fh_IgYxrY/s1600/FB_IMG_1458637521738.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg07vn25T5MOrmtu0FdwsRidYghuewva-xkxELc2O9asTQFY4ZSFRIneK0y23RF5BUXu6ACviIIYi0TsLVugefJhu8988Z6AwkUuS_sUdZSa36j69KqDbWojcrIB-dCcp_fr_fh_IgYxrY/s320/FB_IMG_1458637521738.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
රන් කෙණ්ඩියකින් රැකගනු බැලුවා<br />
රිදී හුයෙන් බැදලනු හැදුවා.....<br />
පූජාසනයක සදුන් දියෙන්<br />
ඔබේ ආදරේ දෝවන්නට හැදුවා....<br />
<br />
කාටත් වරදින එකම වෙලාවක<br />
නැතිබැරිකම ආදරයට පැරදී.....<br />
මමත් රැවටුනා මමත් පැරදුනා<br />
තේරුම් ගන්නට බැරි හදවතකට....<br />
<br />
කීවත් මොන දේ සිතට දැනේවිද<br />
සෙනෙහස නැතිනම් කුමටද ලතැවී...<br />
ඔබෙන් වියෝවුනු සිතින් කියනුයේ<br />
සියතින් ගෙලසිඳ මියයනු බැරිකම...<br />
<br />
<br />
උපුටා ගැනීමකිලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-5894213471656150312016-03-20T09:30:00.001-07:002016-03-20T09:30:40.705-07:00දඟකාරී <span style="font-size: large;">මම නමින් දඟකාරී හිතට එන සිතුවිලි ඔබ සමග බෙදාගැනීමට මෙහි අකුරු කරන්නට කැමැත්ත ප්රකාශ කළ ඉඩ ලබා දුන් මගේ හිත මිතුරු බඩ සමනළයා ට ඔබේ වචනයෙන් ලොකු පුතා ට හද පිරි ප්රණාමය<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtkXXmFeEckikqGWYrMKghcG57CEIfa6_32z4Va7wL5E4g7nP10FqjaxeOelTvuSmTKQWM5zj9FpFHVuapBIZs6yiLQJ1_2t40woGdZ0am57ClI_z9ubHG_d8HdPHCz5I3baZ6naUu0XM/s1600/10f78dfa9000657cc133909fd289f0c4.jpg"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtkXXmFeEckikqGWYrMKghcG57CEIfa6_32z4Va7wL5E4g7nP10FqjaxeOelTvuSmTKQWM5zj9FpFHVuapBIZs6yiLQJ1_2t40woGdZ0am57ClI_z9ubHG_d8HdPHCz5I3baZ6naUu0XM/s200/10f78dfa9000657cc133909fd289f0c4.jpg" width="161" /></a> </span>ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1237581265084693627.post-39134902858665038712016-03-07T05:30:00.000-08:002016-03-07T05:30:04.038-08:00දැන ගන්න කව්රු කියන්නද ජීවිතේට දාගන්ඩ සිමා මායිම් එක මට අද තමා තේරෙන්නේ<br />
මමත් ඔයාට සීමාවක් නැතුව ආදරේ කලාම<br />
සීමාවක් නැතුව බලාපොරොත්තු ගොඩක් හිතේ තියා ගත්තා<br />
එදත් ඔයා කවදා හරි මගේ වෙයි කියලා හිතේ<br />
පුංචි බලාපොරොත්තුවක් තියා ගත්තා ..<br />
එත්......... .<br />
ඒ හැමදේම නොසිතූ විදියට වෙනස් උනාම<br />
මම පොලොවෙ පය තියන් ඉන්න වගත් අමතක වෙනවා...<br />
හරියට '' රූස්ස ගහක් මහ හයියෙන් කඩන් වැටෙනවා '' වගේ<br />
<br />
මොන තරං ශක්තිවන්තයෙක් උනත් ආදරේ ඉස්සරහ<br />
හිත එහෙම් පිටින්ම කඩා වැටෙනවා..<br />
ඒ හිත ආයේ හදාගන්න<br />
මොන දේ කලත් හරි යන්නෙ නෑ...<br />
හරියට අද මගෙ හිතට දැනුනා වගේ...<br />
<br />
ඔය දන්නේ නැතුවත් ඇති<br />
දැන ගන්න කව්රු කියන්නද<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEije8wE1ng-kk_Ux4Rf6E37BJ3BS5jLJcdQzK5mXuB5KXQtX6FwmKo1FLiN6IWzVmuQcUzIkgjnCt7Kg2-iP9Ov8jkcz92CurzTXjW2nG99jBTaRHPfV_D3V5_k6UL9f9H2S_FZts84ytY/s1600/drawing-mood-1024x576.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEije8wE1ng-kk_Ux4Rf6E37BJ3BS5jLJcdQzK5mXuB5KXQtX6FwmKo1FLiN6IWzVmuQcUzIkgjnCt7Kg2-iP9Ov8jkcz92CurzTXjW2nG99jBTaRHPfV_D3V5_k6UL9f9H2S_FZts84ytY/s320/drawing-mood-1024x576.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
'' තාමත් මේ හිත හදාගන්න බැරුව<br />
මම ඔයා ගැනම හිතනවා.....''ලොකු sonhttp://www.blogger.com/profile/05425141932310452747noreply@blogger.com0