loku ptha

loku ptha

Saturday, July 30, 2016

තනිවයි උපන්නේ තනිවයි මැරෙන්නේ මේ ඉන්න ජීවේ කෝලන් නටන්නේ

ජීවිතේ කියන්නේ දුක. ඇත්තටම .. දුකයි තමයි තමන්ටම කියලා කිසිම කෙනෙක් නැති වුනාම, හිතට පුංචි හරි දුකක් ආව ගමන් කතා කරලා බෙදා ගන්න කෙනෙක් නැති වුනාම, පාළුව කාංසිය යන්න කියව කියව ඉන්න කෙනෙක් නැති වුනාම, දරා ගන්න බැරි තරම් වේදනාවක් හිතට දැනෙනවා සමහර වෙලාවට කාටවත් පෙන්නන්නේ නෑ ඒත් කිසිම වෙලාවක ඒ කඳුලු වලට එළියට එන්න ඉඩක් තියන්නෙත් නෑ.. බැරිම අවතාවක් ආවොත් තම අකත් ඈස් වලින් එලියට පනින්නේ වෙලාවකට හිතෙනවා මම තනිවෙලා නෑ කියලා

ඇයි දන්නවද මම කොහොමද හිතන්නේ මම හොඳටම තනි වෙලා කියලා දෙමව්පියෝ සහොදර සහොදරියෝ අපිට ඉන්නවා නේද ඇයි හොඳම යාළුවෝ..

හිතට පාළුවක් තනිකමක් දැනුනම අම්මා එක්ක මොකක් හරි ඔප දූපයක් කියව කියව ඉන්න පුළුවන්, එහෙමත් නැත්නම් නංගිගේ මොකක් හරි ඈදල නංගිත් එක්ක වලියක් දා ගන්න පුළුවන්. ඒ දෙකම කරන්න බෑ නම් යාළුවෙක්ට කතා කරලා මොනවා හරි කියව කියව ඉන්න පුළුවන්..නැත්තන් FB අක පැත්තේ ඇවිල්ලා බොරු කියව කියව ඉන්න පුළුවන් ඒ කොහොම උනත්

අපි කැමතියි කවුරු හරි අපෙන් , කෑවද , බිව්වද , නිදා ගත්තද, cls ගියද , GYM යනවද කියලා අහ අහ නිතරම වද දෙනවට. ඒ වගේම අපිත් ඒ වගේ කාට හරි සුන්දර කරදරයක් වෙන්න ආසයි හැම වෙලොවෙම කොල් කර කර SMS කර කර ඉන්න කොට ඇත්තටම දැනෙන්නේ මහ පුදුමාකාර සැහැල්ලුවක්...

අපි මොනවා හරි දෙයක් කරන කොට ඕක කරන්න එපා මේක කරන්න අපි ආස ඇඳුමක් අඳින්න ගන්න කොට, ඕක අඳින්න එපා මෙහෙම අඳින්න, අපි ගමනක් බිමනක් යන්න හදනකොට යන ගමන යන අය ගැන හොයලා වාරන නීති පණවන්න බොන්න එපා කියලා සැර කරන්න ඈත්තටම බොන්න හිතෙන්නෙත් නෑ එහෙම කෙනෙක් ඉන්නවනම් ඒකත් එක්තරා විදියක සුන්දර දෙයක්

අසනීප උනාම ගව් ගානක් ඇතක හිටියත් බෙහෙත් ගන්න.. වෙලාවට බෙහෙත් බොන්න කිය කිය වද කරන්න කෙනෙක් ඉන්නවනම් කෑමක් කද්දි කාව හරි මතක් වෙනවනම්, ඒ තරම් පිරිපුන් බවක් ජීවිතේ තවත් තියෙනවද..

ඒත් ඔය කියන කිසි දෙයක් අපිට නැත්නම්.. ජීවිතේ පාළුයි නම්... හිස් නම් .. බලාපෙරොත්තු සුනු විසුණු වෙලා නැත්තටම නැති වෙලා ගිහින්නම් .. අනාගතය කියන දේ හිස් තැනක් විතරයි නම්.. ජීවත් වීමේ අරමුණ අපිවත් නොදන්නවානම්...

දෛවය විසින් දිලා තියෙන ඒ දඬුවම හරිම වේදනාකාරියි තමයි... ජීවත් උනා ඇති දැන් නම් මැරෙන්න කාලේ හරි කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි.. ඒත් ජීවත් වෙලා හෙට උදේ වෙද්දී හුචස් වෙලා ඉදිද ඇහැරුනේ නැත්තන් කියලා හිතනකොට මැරෙන්න හිතෙනවා

මැරෙන්න තීරණය කරන විනාඩියේ හිත වෙන දේකට යොමු කරා නම් පස්සෙන් පහු දවසක හිතෙයි අපරාදේ අහවල් දවසේ මම මැරුනනම් මේ සතුට අද විඳින්න වෙන්නේ නැහැනේ කියලා...

ඉතින් මට කියන්න තියෙන්නේ ජීවිතේ කියන්නේ එන්තරා අයුරකින් මහගිරි දඹක්.. ඒක නගින්නම වෙනවා අපිට සිරිපා පියුම වැඳ ගන්න.. බෑයි කියලා අතර මඟ දාලා ගියොත් හිමි වෙන්න තියෙන දේවල් ගොඩක් සදා කාලිකව අහිමි වෙලා යනවා..

මට වෙලා තියෙන්නේ හැමදාම suupa suupa ,ඇඩෙනවා,එල එල කිය කිය ඉන්න තම එක වෙලාවකට මගේ ජීවිතේ ගැන මම දකින්නේ එහෙම. මම හොයා ගත්තා විසඳුමක්.. ඒ මොකක්ද දන්නවද..

මගේ දෛවයට ඔනි මාව තනි කරන්නනම් මම ඒ තනි කම ආසාවෙන් බාර ගන්නවා.. දුක්බර තනිකම සුන්දර විදියට දකිනවා..ඒත් හැමදාමත් තනියම ඉන්න වෙයි කියලා හිතෙද්දි ආයිමත් ඇස් වල කඳුලු පිරෙනවා.. ඒත් මම අඬන්නේ නැහැ.... අම්මා තාත්තා කවදා හරි නැති දවසකට නංගී හරි මැරෙන මොහොතේ කටට වතුර පොදක් හරි දැවී කියලා හිතනවා නුපුරුදු දෙකට වඩා පුරුදු තනිකම හැමදාමත් මට තනි රකී "තනිවයි උපන්නේ තනිවයි මැරෙන්නේ මේ ඉන්න ජීවේ කෝලන් නටන්නේ " කියලා හිතනවා ඇරෙන්න තනි වෙච්ච හිතයි මමයි වෙන මොන කරන්නද???

Tuesday, July 26, 2016

විඳවපු ජීවිතේ ම විදින්න පුරුදු කලේ ඔයාගෙ ආදරේ

මම දන්නේ නැති ගොඩක් දේවල් තියනවා. මමත් වැරදි ඇති එත් ඔයා ආවම ජීවිතේට මගෙ හැමදේම හරියාවි කියල හිතනා. එත් මට දැන් තේරෙනවා නෑ යම් යම් දේවල් වැරදිලාද කියලා. ඔයා තාම ඉගන ගද්දි මම ඔයාට හැමවෙලේම වද දෙනවා නේද කියලා. එහෙමත් බෑ මට දවසක් ඉන්න පුළුවන් දෙකකුත් ඉන්නන් එත් ඔයාව නොදැක ඉන්න කතා නොකර ඉන්න බැරි තරං මන් ඔයාට ආදරේ වෙලා.. ඒ ආදරේ ඔයාට වදයක්ද??? කියලා මට හිතෙනවා. සත්තකින්ම මම දන්නේ නැති දෙයක් කොහොමද එහෙම ඉන්නේ කියලා.මම රොබෝ කෙනෙක් වුනා නම් එහෙම ඉන්න තිබ්බා. හැමදේම හරි ගිහින් නෑ කිව්වේ මම ඉවසීම නැතිම වෙලා. ඔයාව දකින්න කතා කරන්න ඔලුව තියන් මගේ මුණ කොටියෙක් වගේ පහුරු ගාව ගන්න. ඇත්තටම ඉවසීම නැති වෙලා. ඒ ආදරේ වැඩිකමට කියලා නිකමට ඉන්න ගමන් මට හිතෙනවා. ඔයාටත් එහෙම හිතෙනවද??

ඉස්සර වගෙ නමේ පිස්සු නටන එක දැන් ටික ටික අඩු වෙලා. අනාගතේ ගැන හිතන්න මට ඉස්සරලම මේ ප්ලෑන් අදින මට ප්ලැන් එකක් ඇදලා දුන්නේ ඔයා ජීවිතේ කව්රුත් ඒ වගේ මාස්ටර් ප්ලෑන් එකක් ඇදලා දීලා නෑ. දුන්නනං දුන්නේ අම්මා තාත්තා විතරයි. මාව මගේ මිනිස්සු ලියලා ඉවර වුන පෑන වගේ අහක දාද්දි ඔයා තමයි. අයියේ අපි දෙන්න මේ වෙද්දී මේ තැනට යමු. යනවා රත්තරන්. අදටත් ඔයා දන්නවා මන් මහන්සි වෙන විදිහ. එකට මට

ඔයාගෙ ආදරේ අත්වැලක් උනා
කොච්චර දුරක හිටියත් මම කැමැති නෑ ඔයා දුර ඉන්නේ කියලා මට දැනෙන්නේ එකයි විටින් විටෙ වද දෙන්නේ හැම වෙලේම මන් බලන්නේ ඔයගෙන්ද ඒ මෙව්වා එක කියලා බලන බලන හැමතැනක ඔයා ඉන්නකොට මම හිතින් එක එක වෙලාවට එක එක රටවල යනවා. ඔයා ඉල්ලන ඒවා මම අරන් දෙන්න බෑ කියද්දී ඔයාගේ මුණ පුස් කාපු බැලුනයක් වගේ වෙනවා. පස්සේ මම එක අරන් දෙනවා. මම හිතින් හිතනවා.මට දැනුනේ ඔයා මගෙ ළඟ වගේ..

ඔයාගෙ කටහඬ අහලා මට එක එක ප්‍රසන එනකොට මම ඔයාට කතා කරනවා. මම මගෙ හිත හදා ගන්නවා. ඔයත් ඒවාට එක එක විසදුම් දෙනවා. ඔයාට එකම ගැටලුව මගේ බඩයි රව්ලයි මට ඔයා කියන ඒවාට හිනත් යනවා මම කපන්නේ නැතුව ඉන්නකොට ඔයා බනිනවා මම හරි ආසයි. ඔයා ඒ බනින විදිහට ඉතින් මට හිතෙනවා එහෙමම ඉන්න ඔයාට මතකද මම දුන්න surprise

පට්ටම එක නෙමේ පොඩි එක දැන් තරහෙන් ඔරවන්න එපා. මම දන්නවා දැන් තරහ බනි ඔයා මටමයි කතා ලියන්නේ කියලා.

දවසක් වැඩ කරන තැන ලොකු ප්‍රස්නයක් වෙලා. මම එනකොට ඔයා ඇවිත් සින්නට බනින හැටියට මට තනියම හිනා ඔය මම දිහා බලල හිනා වෙන්නේ හොරෙන් මට ඉතින් අර අවුල මතක් වෙන්නේ පහුවදාට එතකොට ඉතින් ආයේ මුල ඉදන් ප්‍රශ්නෙට උත්තර හොයන්න ඕනේ මම ඔයාගේ හිනාවට බැන බැන මොකද ඔයාගේ හිනාව තම මට ඒක අමතක කරේ එත් මට ආයේ ඒ ප්‍රස්නේ අමතක වෙන්නේ ඔයාගේ හිනාව මතක් වෙලා. එක අතකට බලන් ගිහාම අපි දෙන්නගෙම හිනාවත් එක වගේ මටත් හිනා යන්නේ ඔහොම මන් එක්ක අපේ කව්රුත් හිනා වෙන්නේ නැත්තේ දරාගන්න බැරි තරං මගේ වටේ ඉන්න උන් ගුටි කනවා. හැමදාම වගේ මම අපහු යනකොට යන්නේ ඔක්කොම අමතක වෙලා ඔයාගෙ හිනාව ඇහුවාම මට
මට හිතුනේ ..තිබුන ප්‍රශ්න සේරම විසදුනා වගෙ...
පුදුමයි...

ආදරේත් මේ වගේද කියලා හිතෙනවා. මම දන්නේ න මම ඔයාට ආදරේ කරනවද කියලා මම එහෙමට කියලා ආදරයක් ලබලා න දීලා විතරයි මට ඔයාව නැති වෙයිද කියන බය වෙලාවකට එනවා එත් මම දන්නවා ඔයා එහෙම කරන්නේ න කියලා මන් වගේම ඔයාටත් එහෙම හිතෙයි එත් මම කියලා තියනවා මගේ ආදරේ නැතුව යන්නේ එක තැනකදී විතරයි කියලා.

ඔයාගෙ එකම එක සතුටක් උනත්...
මට මගේ හැම සතුටක්ම කර ගන්න පුලුවන්...

''' විඳවපු ජීවිතේ ම විදින්න පුරුදු කලේ
ඔයාගෙ ආදරේ....''

මම හැමදාමත් ආදරෙයි මගේ රත්තන් එකයි වද දෙන්නේ ඔයා නොදන්නවා උනාට මට ඔයා මගේ හැමදේම. එකයි මොන දේ උනත් ඔයාට තනිවෙන්න දෙන්නේ නැත්තේ හැමවෙලේම කරදර කරනවට සමා වෙන්නේ මැණික. පුළුවන්නන් කියලා දෙන්නේ ඔයාව නැතුව ටිකක් හරි ඉන්න විදිහ ඔයාගෙන් කිසිම දෙයක් නැති උන ගමන් තරහ යන්නේ එකයි. නැතුව ආදරේ නැතුව නෙමේ

මං ඔයාට ආදරෙයි මහමෙරක් වගේ...සත්තයි සුදු මැණික

Monday, July 25, 2016

එකෝමත් එක රටක කතාවක් නොවුනත් මේකත් කතාවක්


එකෝමත් එක රටක කතාවක් නොවුනත් මේකත් කතාවක් මේ කතාව මට කිව්වේ මගේ හිතවතෙක්. කොල්ලෙකුයි කෙල්ලෙකුයි ගැන කොල්ලට අපි දසුන් කියමු කෙල්ලට රන්දී කියමු. මේ කතාව මතු වෙන්නේ මගේ ෆොනේ එකට ආව මිස් කෝල් එකක් මම ගණන් නොගෙන හිටපු හින්ද ඒ හිතවතා මට කිව්වා "එහෙම කරන්න එපා මචන් සමහර විට මේ කෝල් එක උබට ආයේ එයිද දන්නේ නෑ" මම ඇහුවා "ඇයි උබ එහෙම කියන්නේ" කියලා. අන්න එතකොට තමයි මේ කතාව එයා මට කිව්වේ. 

ඉතින් මන් කතාවට එන්නන්කෝ ඔන්න ඉතින් අපේ කතා නායකයා දසුන් ඉන්නේ එයාට ඉදලා තියනවා. රන්දි කියලා කෙල්ලෙක් ඉතින් මේ දසුන් රන්ධිට ගොඩක් ආදරෙයි. රන්ධිත් දසුන්ට ගොඩක් ආදරෙයි. දෙන්න හිටපු ගමන් රණ්ඩු වෙනවා ආයේ යාලු වෙනවා. අපි වගේම තමයි හරිම ආදරෙන් තමයි. ඉදලා තියෙන්නේ. 

මේ දසුන් ජොබ් එක විදිහට කරලා තියෙන්නේ තමන්ගෙම ව්‍යාපාරයක් හදා ගෙන යන ගමනක්. රන්ධි ජොබ් එක කරලා තියෙන්නේ ලොකු කම්පැනියක හොද පොස්ට් එකක්. ඉතින් මේ දෙන්න ගොඩක් ආදරෙන් ඉදලා තියෙන්නේ දවසක් කෙල්ලගේ office එකේ ලොක්කගේ අම්මා නැති වෙලා හදිස්සියේ යන්න වෙනවා අම්පාරේ වැඩකරන තැන කට්ටිය බස් එකකුත් කතා කරගෙන යනවා අම්පාරේ.

ඒක ඉතින් කොල්ලට කියන්නේ කලින් දවසේ "කපිල සර් ගේ අම්මා නැතිවෙලා කට්ටිය හෙට එහෙ යනවා. " දසුන් ඉතින් "අහ් ඇත්තද අනේ මට නං එන්න වෙන්නේ නැ බබා මම හෙට අලුත් project එක ගැන කතා කරගන්න කියලා යනවා ඔයා ගිහින් එන්න" කියලා රන්දිට කියනවා රන්ධිත් "හරි දසුන් මම එහෙනං හෙට පාන්දරම යනවා එත් මන් ඔයාට කතා කරන්නන්" කියනවා කොහොම හරි දෙන්න යන්නේ ගොඩක් දුර ඒත් දසුන්ගේ හිතට හරි නෑ දසුන් හිටියනං රන්ධිව තනියම යවන්නේ නෑ මොකද රන්ධි හරියට පොඩි එකෙක් වගේ පාර පනින්න දන්නෙත් නෑලු. එත් ඉතින් දසුන්ට කරන්න දෙයක් නැති නිසා දසුන් රන්ධිට යන්න කියනවා.

කොහොම හරි දෙන්නම උදේ ලෑස්තිවෙලා ගමන් දෙක පිට වෙලා. දසුන් ඉතින් ගිය වෙලේ ඉදන් කල්පනාව තිබිලා තියෙන්නේ රන්ධි ගැන නිතරම sms call දි...දී..... බලලා තියෙන්නේ රන්ධි ගිහින්ද මොකද කරන්නේ කියලා. කොච්චර වැඩ තිබ්බත් හැම වෙලේම රන්ධිට කෝල් කර කර දැන් කොහෙද ගියාද අව්ලක් නෑ නේද කියලා. වෙලාවකට රන්ධිටත් මේක මාර වදයක් වෙන්නේ ඇති. ගිය වෙලේ ඉදන් රන්ධිත් නිකන් ඉදලා නැ එක එක වැඩ යාලුවෝ එක්ක කයිය ගහන තරං වැඩක් තියේද ??? ඉතින් ඒ අස්සේ අර යකත් වද දෙනවා. ඕනවට එපාවට රන්ධි sms එකක් කෙටුවත් දසුන් පිස්සා වගේ ගිය වැඩේ කරන්නේ නැතුව රන්ධිටත් වද දෙනවා බැරිම තැන රන්ධි ෆොනේ එක silent කරලා බෑග් එකට දාල හරි හරියට කතාවලු ඇයි ඒ වගේ දවසක කතා කරේ නැත්තන් ආයේ කවදා කතා කරන්නද ??

ඔය අතරේ දසුන් sms 48 කුයි misscall 35 අරගෙන රන්ධිටත් කතා වල රස මිසක් එකේ ගානක් ගිහින් නැ. ඔහොම ඔහොම වෙලාව ගිහින් රන්ධි ෆෝන් එක අරන් බලද්දී දැකලා අර දසුන්ගේ කෙටි පණිවිඩ ටිකයි. මිස් කෝල් ටිකයි රන්ධිත් හිනා වෙලා "අනේ මේ පිස්සට දවසක් මන් නැතුව ඉන්න බැනේ බැරිවෙලාවත් මන් මැරිලා ගියොත් මොනවා වෙයිද දන්නෑ" කියලා හිතින් හිත හිත දසුන්ට කෝල් එකක් අරන් එතකොට එහා පැත්තෙන් කියලා තියෙන්නේ ෆෝන් එක ඔෆ් කියලා. "ඒ මෝඩය පිස්සා" කියලා තමන්ටම කියන ගමන් රන්ධි නැවතත් පෙර පුරුදු වැඩේටම සෙට් වෙලා.

එත් වෙලා තියෙන්නේ ඒක නෙමේ රන්ධිගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැති නිසා දසුන් කරන්න ගිය වැඩේ නවත්තලා ගෙදර ඇවිත් ඒ එන ගමන් රන්දිට කෙටි පණිවිඩයක් කොටන්න ෆෝන් එක අරන් sms1ක් ගහලා එත් එක යවන්න වෙලා නෑ දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගේ 87km කනුවේදී දසුන් ආව වාහනේ පාරෙන් පිට පැනලා ආරක්ෂක වැඩේ හැප්පිලා සහනාදාර කාණ්ඩ රෝහලට අරගෙන යනකොට දසුන් මේ ලෝකේ අත ඇරලා අන්තිම ඔක්ෂිජන් ටික අරගෙන කාබන්ඩයොක්සයිඩ් එක්ක දසුන්ගේ ජීවන සුවද මේ වාතයට මුසු කරලා ඉවරයි. 

දසුන්ට මොනවා හිතෙන්න ඇතිද?? කීපාරක් රන්ධිව මතක් වෙන්න ඇතිද?? අම්මා තාත්තා හෙට අනිද්දා කැම්පස් යන්න බලන් ඉන්න මල්ලිව??? ගෙදර ගිය ගමන් කාටත් කලින් දසුන්ව පිළිගන්න හුරතලා ටු ටුව උවත් මතක් වෙන්න ඇති.. මොන තරං දේවල් ඒ හිතේ තියෙන්න ඇතිද ගුලි වෙලා. 
සමහර විට රන්ධිට කෝල් කරේ මොකක් හරි හදිස්සියක්ද දන්නෙත් නැ. ඇත්තටම දසුන්ට මොනවා හිතෙන්න ඇතිද?? රන්දී දන්නෙත් ගෙදර ගිහාම රන්දි ගොඩක් ඇඬුවා. ඇත්ත සමහර විට රන්දි කෝල් ආන්සර් කරානං දසුන් ජීවත්වතුන් අතර ඉන්නත් තිබ්බා රන්දි හිතන්න නැතුව ඇති. මෙහෙම දෙයක් වෙයි කියලා. දසුන් අනතුර වෙලා වේදනාවෙන් කොච්චර වෙලා ඉන්න ඇතිද??? තමන්ගෙ ජීවිතය තව ටිකකින් අවසන් වෙනවා කියලා හිතන්න නැතුව ඇති. 


          ජීවිතය තන අග පිනි බිද වැන්නෙ කියන්නෙ. ඒකයි අපි දන්නැ අපිත් කොයි මොහොතක මෙතනින් යයිද කියලා දසුන් මේ වෙද්දී අපි අතර නැ අපිට පුළුවන්නන් දවසේ පැය24 න් විනාඩි 1440න් තත්පර 86400න් එක විනාඩියක් එක තත්පරයක් එක පැයක් තමන්ගේ අය වෙනුවෙන් කැප කරන්න. සමහර විට ආයේ ජීවිතේට ඒ අවස්ථාව ලැබෙන එකක් නැ.අපි දන්නේ නැ එයාලා මොන අවස්ථාවක ඉන්නවද කියලා. මොහොතක් එයාල වෙනුවෙන් කැපකරන්න දසුන්ට වගේ වෙන්න දෙන්න එපා පොලිසියෙන් වැටිලා තිබුන ෆෝන් එක රන්ධිට දීලා. එකේ අන්තිමට ගහලා තියෙන්නේ. "baba mata oya nathuwa paaluyi free welawaka msg ekak danna dan koheda??"

Wednesday, July 20, 2016

මගෙන් පලි ගන්න හැදුවා හා සමානයි.

සමහර දේවල් මට වුනත් දාල යන්න වෙනවා කියලා මට හිතෙනවා. ඒ වෙලාවට මට ඔයාව මට මතක් වෙනවා. ඇස් වලට එන කදුළු කැට ඔහේ හේදිලා බිමට වැටෙද්දී ඔයාගේ රූපේ චයාවක් වෙලා නොපෙනී යනවා. මතකද ඔයා නොසැහෙන්න බැනපු දවස එදා මට හිතුනේ එහෙම 

එත් එදා නෙමේ අද වෙද්දී හැමදේම ගොඩක් වෙනස් වෙලා ගණන් වල තිබ්බ ම පො සා කු පො ගු වලට දෙකේ ඉලක්කම නැතුවම බෑ වගේ මට ඔයාව නැතුවම බැරි වෙලා.

අද මට ඔය ඉන්නවා ඔයාට මම ඉන්නවා. ඔයා මගෙන් අහනවා ඔයා අයියේ මට ඇත්තටම ආදරේද කියලා මම එකපාරට නෑ කිව්වම ඔය ඇස් දෙකට කදුළු එනවා මම එච්චර ගොඩක් ආදරේ කරන ඔය ඇස් දෙකට කදුළු ඇවිල්ලා කැත කරනකොට මම ඒ වෙලාවට කියනවා මම ඔයාට විහිළුවක් කරේ කියලා. එතකොට මාව කොනිත්තලා. ඔයා අහනවා මගෙන් ආදරේට ඔච්චර රිද්දන්න පුලුවන්ද කියලා. මම ආස කරේ නෑ ඔය ඇස් වල කදුළු දකින්න. ඒක තමයි ඇත්ත.

මන් මගේ කාර් එකට වෙලා විදුවෙන් එහා ඇහෙන කන්කරච්චලයක් නැති වාහන අස්සෙන් ආයුර්වේද ගේට්ටුවෙන් ඔයා එනවද කියලා බැලුවේ. ඔයා මට ආදරේ කියලා කිව්වට පස්සේ හමුවන පලවෙනි හමුවීම 2015.05.27 ඔයාට මතකද??? මගේ පපුවත් දැඩි බිඩි ගාල ගැහෙනකොට සයිට් මිරර්  එකෙන් ඔයා ටික ටික මැවෙන්න ගන්නවා. 

කොන්ඩේ දෙකට බෙදලා ලස්සනට ගොතලා කෝල් එකක් දීලා මගෙන් අහනවා අයියේ ඔයා ඇවිල්ලද ඉන්නේ කියලා. මන් නෑ කිව්වම හරි කමක් නෑ මම යන්නන් කියලා ෆෝන් එක කට් කරන්න හදද්දී මම ඇවිල්ල ඉන්නේ ඔයා ඔය ඉස්සර තියන ලම්බෝගිනිය වගේ පෙන කාර් එකට නගින්න කියලා. ඇයි ඔයාට ඔච්චර තරහ යන්නේ???

මම හැමදාම දකින මුණු මැද්දේ හැමදාම දකින ඇස් මැද්දේ මට එක මොහොතකදී එක තත්පර ගනකදී මට ඔයාව නොදක ඉන්න බැරි තරං හේතුවක් නැතත් හේතුවක් හදන් ඔයාව දකින්න මට ඕනේ වුනා.

මතකද ඔයාට උපන්දිනේ දවස එක ඔයාට අමතක නොවන සිහිවටනයක් දුන්නා. ඔයා මට එකට නොසේහෙන්න බැන්නා. කේන්තියට. ඒ බැනලා ටික වෙලාවකින් මම ආව හයිවේ බස් එක අනතුරකට ලක් වුනා. මට හරියටම චිත්‍රපටියක් වගේ සමහර විට අපි ඔක්කොම මැරෙන්නත් ඉඩ තිබ්බා. මට මතක් වුනේ එහෙම වුනානන්  ඔයා තනිවෙයි කියන හැගීම විතරයි. ඔයා ඉල්ලුවේ ඔයාට තනියම ඉන්න දෙන්න කියලා විතරයි. දෙවියෝ ඔයාගේ ඉල්ලීම දෙන්න හැදුවද කියලත් පස්සේ කල්පනා කරද්දී මට හිතුනා. ඒ දෙවියොත් කැමති නෑ ඔය ඇස් දෙකට කදුළු එනවට ඒ කදුලට මමත් හේතුවක් හින්ද දෙවියොත්
මගෙන් පලි ගන්න හැදුවා හා සමානයි. මට දැන් බෑ ඔයා නැතුව ජීවත් වෙන්න. අවන්කවම කියන්න ඔයාට පුලුවන්ද....???

හ්ම්ම්ම්ම් ඔයාට................. ඇත්තටම මම ආදරේ කියලා ඔයාට දැනෙන්නේ නැද්ද ??????? මට වෙලාවකට එහෙමත් හිතෙනවා. ඔයා හරි එත් මම ඒ කව්රුවත් නෙමේ මගේ ආදරේ ඔයාට තවත් වැඩි වෙනවා මිස පෙනන මානයක අඩුවීමක් නං නෑ.. 

Saturday, July 9, 2016

කවුරුවත් ආදරය නොකළ තරමට

මට අද ගොඩක් පාළුව දැනුන දවසක්. හ්ම්ම් ඔව් ඔයා නැති පාළුව බාගදාක අපි අපිම තෙරුන් ගන්න තරං සංකීර්ණ වුන ජීවිතෙත් මමත් ඔයත් මෙහෙම පාලුවෙන් ඉන්න දැනෙන්න එක හේතුවක් වෙන්න ඇති. අතිතකාමි හැගීම් ගොන්නන් එක්ක සටන් කරනවා. වෙලාවට ඉඩක් ලැබුන හැමවිටම ඔයත් එක්ක ඉන්න ලැබනවනන් එක ලොකු සතුටක්. හැබැයි ඒ දුරස්ථ බව ද නැත්තන් හැගිමක්ද කියන්න මම දන්නේ නෑ.


ජීවිතේ මග හැරුනා යමක්
හදා ගන්න බැරි තරමට
නෙතු යටින් කදුළු වැටුනා යම් දුකකට
කියා ගන්න බැරි තරමට
මම නුබට ආදරය කරනවා
කවුරුවත් ආදරය නොකළ තරමට

ලොකු පුතා