ආදරේ කියන්නෙ මේ වගේ මනුෂ්‍යත්වයයි.

මාස හයයි — බබාගේ හුස්ම ඇහෙන මොහොත,
ඔබේ බඩ තුළ ජීවිතයක් නටන රහසක්.
ඔයා නටන විට, මට හිතෙන්නේ ආදරේ සංගීතයක්,
සන්සුන් රාත්‍රියක නෙත් දෙකේ බැබලෙන තාරකාවක්. 🌙
ජීවිතේ නව ගමනක සිතුවමක්.
එක් බැලීමකින්ම මට සිතුනේ,
ඔයාත් බබාත් — මගේ ලෝකේම බවක්. 💞
ඔයා මගෙ පෙම්වතියක් විතරක් නෙවෙයි,
මව්වරුන් අතරේ එකක් වෙලා.
ඔයාගේ නටන බඩ දැක්කම,
මට හැඟුණේ — මමත් අම්මාවරුන්ට ආදර කරන තාත්තාක් වෙලා. 🤍
අද මට පෙනෙන රූපය —

ඔබ නටන බඩත් එක්ක සිනාසෙන මනාවි,

ඒ රූපය මට කියනවා —
"ආදරේ කියන්නෙ මේ වගේ මනුෂ්‍යත්වයයි." 🌼
ඔබේ බඩේ රැලි — කලාපටයක් වගේ,

ලංකාව – කදුළු හඬක් අතරේ

රටක් ඉපදිලා ලක්දූපතක් වුනේ,
සුන්දර විට පුරා සිනා මල් විඳිනෙ.
අද ඒ සිනා, කදුළැලි මගින් වසන්,
මැතිවරුන්ගේ කතා විහිළි වදන්.

ආර්ථිකය මැරෙලා — පොකුරේ අන්තේ,
අත් අතර හිස්වී යන රැයද පන්තේ.
කොහේද ඈතේ, රැස් නොවන උදාව,
සිහිනයක් වගේ — රටක හුස්ම හඬාව.

සමාජය බෙදලා පිරිස් පිරිස්,
ආදරය වත් පක්ෂ ලයිස්තුවක් විසිස්.
එත් තවමත් හදවතේ රැඳෙලා එකම බලාපොරොත්තුවක් —
"ලක්දිව සරසවියක් වගේ නැවතත් මල් පිපෙන දවසක්."