එතකොට උබ මගේ කව්ද

මට මතක 
උබට මතක අමතක 
මට දැනෙන 
උබට නොදෙන්න 
මට හිටිය 
උබට නොහිටිය 
මට ලිය වුන 
උබට නොලිය උන 
මට දැනුන 
උබට නොදැනුන 
මම උබේ මල්ලි...
එතකොට උබ මගේ කව්ද 
මට උබව මතක නෑ 
දැන් මට මතක අමතක වෙලා ගොස් 
හැරිලා බලපන් දවසක පිටිපස්ස...
වැඩක් වෙන්නේ නෑ 
රැල්ලට වැල්ලේ අඩි මැකෙනවා 
එත් පොලවට මතකයි තිබ්බා පා සටහන...

මා එපාවුනෙ ඇයි කියා ...

අතහරින්නට දමන්නට
මොහොතකට පෙර
දනී නම් ඔබ මගේ හදවත
මේ මන් කව්ද කියා....
නුබ මා අත්හරිනවද
මේ ලෙසින් තියා
මතු දිනක හිනහව දකින්නට
මටත් හැකිවෙයි නේ සිතා
නුබේ සිනහා යට මමත් උන්නා
කෙළිලොල් විහිළු කවට කම් කරමින්
මොදුවුනු අතැගිලි තියා
සිතුවෙවත් නැති අරුම මොහොතක
නපුරු ගිනිදැල් ඇවිලී  ගියා
තවම දන්නෑ නුබ හට
මා එපාවුනෙ ඇයි කියා .......